ترسیب الکتروشیمیایی و بررسی مقاومت به خوردگی پوشش‌های نانوکامپوزیتی ni-w-p/sio2

در این تحقیق، پوشش‌های نانوکامپوزیتی ni-w-p/sio2 با همرسوبی الکتروشیمیایی نانوذرات sio2 با آلیاژ ni-w-p و در محلولهایی با مقادیر مختلف این نانوذرات بر روی سطح مس ایجاد شده اند. ترکیب و ساختار پوشش‌ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)و طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس (eds)مطالعه شد. نتایج نشان داد که مشارکت نانوذرات سیلیس در پوشش های کامپوزیتی ni-w-p/sio2 موجب افزایش یکنواختی و صافی سطح پوشش‌ها می شود. تکنیک های پتانسیل مدار باز (ocp)، طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (eis) و پلاریزاسیون تافل در محلول nacl %3.5 جهت ارزیابی مقاومت به خوردگی این پوششها استفاده شد. نتایج این مطالعات نشان داد که پوشش‌های نانوکامپوزیتی حاصل در مقایسه با پوشش آلیاژی ni-w-p از مقاومت به خوردگی بسیار بالاتری برخوردارند. با افزودن نانو ذرات sio2 به محلول پوشش دهی در ابتدا مقاومت به خوردگی افزایش و سپس به دلیل آگلومره شدن نانو ذرات کاهش می یابد. بیشترین مقاومت به خوردگی برای پوشش کامپوزیتی سنتز شده از محلولی حاوی g/l9 از نانو ذراتsio2 بدست آمد. از دلایل اصلی مقاومت به خوردگی بالای این پوشش می توان به دارا بودن بیشترین مقدار ذرات تقویت کننده sio2 درماتریکس فلزی و ساختاری نانومتری و فاقد عیوب سطحی و میکروترک اشاره کرد.