تاثیر نانوذرات tio2 بر مورفولوژی سطحی و خشک شدن پوشش کامپوزیتی hatio2 به روش الکتروفورتیک روی آلیاژ niti

امروزه، بدلیل خواص زیستی مطلوب هیدروکسی اپاتیت، توجه زیادی به آن به عنوان یک سرامیک زیستی برای پوشش دهی کاشتنی های فلزی می شود. به منظور بهبود خواص پوشش هیدروکسی اپاتیت، بویژه ترک خوردگی ناشی از خشک شدن و عملیات تف جوشی، استفاده از پوشش های کامپوزیتی در کانون توجه قرار گرفته است. در این پژوهش پوشش های کامپوزیتی هیدروکسی آپاتیت – اکسید تیتانیم حاوی مقادیر 0، 5، 10 و 20 درصد وزنی اکسید تیتانیم از طریق فرایند پوشش دهی الکتروفورتیک بر روی زیر لایه ی niti ایجاد شدند. محلول سوسپانسیون مورد استفاده n – بوتانول و تری اتانول آمین بود. عملیات رسوبگذاری در 60 ولت به مدت 120 ثانیه بر روی کاتد انجام گرفت. پس از رسوبگذاری، پوشش ها در دمای اتاق خشک شدند و تحت عملیات تف جوشی قرار گرفتند. از تفرق اشعه ایکس (xrd) جهت شناسایی فازها و از sem برای بررسی های ریز ساختاری و مورفولوژیکی پوشش ها استفاده شد. ترکیب شیمیایی نسبی پوشش با استفاده از آنالیز تفکیک انرژی (edx) بررسی شد. نتایج نشان می دهند افزایش نانوذرات اکسید تیتانیم تا 10% وزنی باعث بهبود رفتار پوشش کامپوزیتی هیدروکسی آپاتیت – اکسید تیتانیم در فرایند خشک شدن می شود و استحکام چسبندگی پوشش کامپوزیتی هیدروکسی‌آپاتیت – 10% اکسیدتیتانیم تا  mpa3/2±1/21 افزایش پیدا می کند که در مقایسه با پوشش هیدروکسی آپاتیت خالص (mpa 1/3±1/18) بهبود یافته است.