بهینه‌سازی و مشخصه‌یابی داربست نانوکامپوزیتی e- پلی‌کاپرلاکتون / نانوذرات منیزیم فلویور هیدروکسی آپاتیت با هدف مهندسی بافت استخوان

هدف از پژوهش حاضر ساخت و مشخصه‌یابی داربست کامپوزیت پلی ?-کاپرولاکتون/ نانوذرات منیزیم فلویور آپاتیت (pcl/nmg-fa) با استفاده از روش الکتروریسندگی است. کامپوزیت مورد نظر با استفاده از بهینه‌سازی پارامترهای فرایند الکتروریسی مانند حلال، غلظت پلیمر و درصد بیوسرامیک موجود در کامپوزیت تهیه شد. نتایج نشان داد که اندازه قطر الیاف با تنظیم ویسکوزیته و هدایت الکتریکی محلول، تغییر می‌کند. نمونه‌های بهینه شده با استفاده از میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، پراش پرتو ایکس (xrd)، تحلیل توزیع انرژی پرتو ایکس (edx) و تحلیل حرارتی وزن‌سنجی (tga) بررسی شدند. نتایج بدست آمده از tem و edx نشان دادند نانوذرات nmg-fa به صورت کاملاً همگن درون الیاف پلیمری قرار گرفته‌اند. نکته قابل توجه این است که در طی فرایند ساخت از هیچ‌گونه ماده سورفکتانت به عنوان عامل اصلاح‌ساز سطحی استفاده نشد. همچنین نتایج xrd نشان داد که هیچ واکنش شیمیایی بین اجزای کامپوزیت رخ نداده است. از طرفی با افزایش مقدار نانوذرات درون کامپوزیت، استحکام مکانیکی و نیز مقاومت حرارتی داربست افزایش یافت.