شناسایی گفتار پرخیشومی در کودکان دارای شکاف کام

پرخیشومی از رایج ترین اختلالات در کودکان دارای شکاف کام است. عموماً برای کاهش این نقیصه نیاز به جراحی است و بنابراین ارزیابی خیشومی بودن برای بررسی تاثیر جراحی و همچنین طراحی جلسات گفتار درمانی- که بعد از عمل های جراحی نیاز است- حیاتی است. استفاده از مدل های تمام قطب مانند ar برای مدل‌سازی سیستم لوله صوتی افراد سالم رایج و معتبر هستند؛ اما وجود کانال ارتباطی بین حفره دماغی و دهانی افراد دارای شکاف کام، منجر به اضافه شدن صفر به تابع تبدیل فیلتر لوله صوتی شده و درنتیجه مدل مذکور برای فیلتر لوله صوتی این افراد دقیق نیست. بر این اساس در این تحقیق روش کمّی جدیدی برای تخمین میزان پرخیشومی بودن ارایه شده است. در روش ارایه شده میزان پرخیشومی بودن با کمِیتی که از محاسبه فاصله بین بردار ضرایب کپستروم استخراج شده از ضرایب مدل ar و مدل arma بدست آمده، ارزیابی شد. روش k-means و روش بیز برای یافتن حد آستانه مناسب بمنظور طبقه بندی دادگان به کار رفت. با اجرای الگوریتم پیشنهادی برای مجموعه دادگان شامل واکه های /a/ استخراج شده از کلمه آزمون /pamap/ که 13 فرد دارای شکاف کام و 22 فرد سالم آنرا بیان کردند، صحت تراز شده 18/82 درصد برای طبقه بندی گویش ها و صحت تراز شده 72/97 درصد برای طبقه بندی افراد بدست آمد. از آنجایی که روش ارایه شده تنها به پردازش کامپیوتری دادگان نیاز دارد، در مقایسه با روش های بالینی دیگر، ساده و غیر تهاجمی است.