مدل شناختی ناوبری: تعامل هیپوکمپ و پیش‌پیشانی

در فیزیولوژی شناختی و علوم اعصاب، حافظه‌ی مکانی بخشی از حافظه بوده که مسئول ثبت و بازخوانی اطلاعات درباره ی اجزای محیط، جهت گیری و ناوبری است. اعمال شناختی مغز از جمله ناوبری، از طریق فعالیت های دارای همبستگی و دنباله ای نواحی مختلف مغز شکل گرفته و اجرا می شوند. طبق تحقیقات انجام شده، فرایند ناوبری عمدتا به عمل‌کرد هیپوکمپ و بخش گیج‌گاهی میانی مرتبط است و بازیابی حافظه‌ی مکانی از این نواحی تحت کنترل ناحیه‌ی پیشانی و مشخصا قشر پیش پیشانی میانی انجام می شود. با توجه به عدم وجود یک مدل شناختی و محاسباتی جامع از فرایند ناوبری در مسیر یاد گرفته شده، مبهم بودن اطلاعات انتقالی بین واحدها و هم‌چنین دور بودن بسیاری از مدل های ارائه شده با واقعیت اتفاق افتاده در تبادل اطلاعات در این فرایند شناختی مغز، در این مقاله سعی شده است تا مدلی شناختی از این فرایند بر اساس رویکردهایی از مفاهیم محاسباتی و با تمرکز بر تعامل دوطرفه بین hpc و mpfc ارائه شود. مدل پیشنهادی در بر گیرنده‌ی مهم‌ترین نواحی مغزی فعال در ناوبری با استفاده از نقشه‌ی شناختی بوده و بر اساس نحوه‌ی عمل‌کرد و تعاملات بین نواحی مختلف مغزی، توصیف هایی را بر مبنای مفاهیم سنکرونی بین نوسان‌گرها ارائه می کند. در این مدل بر اساس فرایند سنکرونی در انتقال اطلاعات و ماهیت عمل‌کرد مبتنی بر قواعد واحد mpfc در کنترل واحدهای گیج‌گاهی میانی، ایده‌ی استفاده از مجموعه های نورونی وندرپل و پایگاه قواعد کنترلی مطرح شده است. هم‌چنین با تحلیل و ارائه‌ی شواهد نشان داده شده است که این مدل در راستای توجیه اختلالات عمل‌کردی و شناختی در ناوبری و طراحی و پیش بینی اثر پروتکل های درمانی و توان‌بخشی در بیماری های مرتبط با این عمل‌کرد شناختی نظیر آلزایمر می تواند مفید و کاربردی باشد.