تحلیل پاسخ شنوایی ساقه‌ی مغز به هجای گفتاری/دا/ با استفاده از روش چندفراکتالی

از ویژگی های پردازش های ساقه‌ی مغز، حضور پیچیدگی و تاثیرگذاری عوامل فردی در رمزگذاری اصوات می‌باشد. تشریح این پردازش‌ها بر مبنای تحلیل‌های خطی دشوار بوده و این خود انگیزه‌ای است مبنی بر استفاده از روش های غیرخطی که قادر به تحلیل مناسب تر سیگنال های غیرمانا هستند. هدف این تحقیق، بررسی رفتار ساقه‌ی مغز در پاسخ به تحریک شنوایی هجای گفتاری /دا/ (sabr)، با استفاده از تحلیل چندفراکتالی mfdfa)) به همراه روش های تحلیل روندزدایی، شامل تجزیه به مقادیر تکین (svd)، روش تطبیقی (ad) و روش تجزیه به مدهای تجربی (emd) می‌باشد. در این تحلیل، پس از ثبت پاسخ های شنوایی ساقه‌ی مغز برانگیخته شده با هجای ساختگی /دا/ در 40 فرد بزرگ‌سال هنجار با میانگین سنی 22 سال، تحلیل mfdfa روی سیگنال، جهت ارزیابی تغییرات پیچیدگی و چندمقیاسی آن‌ها انجام می‌شود. هم‌چنین، به‌منظور روندزدایی بهینه از سیگنال، ابتدا روش های svd، ad و emd روی داده‌های ورودی اعمال می‌شود. با محاسبه‌ی تابع افت‌وخیز و ارزیابی رفتار مقیاسی، نماهای مقیاسی مانند نمای هارست تعمیم‌یافته و طیف تکینگی تعیین می‌شود. نتایج نشان می‌دهد که در مقیاس های کوچک، سیگنال دارای خاصیت نامانایی است. اما در مقیاس های بزرگ، ویژگی سیستم توسط روند کنترل می‌شود. تمام نمونه های مورد بررسی در مقیاس  میلی‌ثانیه، دارای تغییر رفتاری در تابع افت‌وخیز هستند که معادل با روند تناوبی غالب است. متوسط نمای هارست تعمیم‌یافته‌ی محاسبه‌شده توسط این روش در مقیاس‌های کوچک، یعنی  میلی‌ثانیه، برابر با  در 68 درصد تراز تطابق است. وابستگی  به ، نشان می دهد که سیگنال sabr خاصیت چندفراکتالی دارد، که غالبا به دلیل همبستگی ها است. پهنای طیف تکینگی، که معیاری از پیچیدگی سیگنال است، برای داده‌های مورد استفاده به طور میانگین برابر با  در تراز اطمینان  است.