مقایسه کارایی تحریک‌های بینایی مختلف برای تحقق واسط مغزرایانه مبتنی‌بر پتانسیل برانگیخته بینایی در حالت دائمی

پتانسیل برانگیخته بینایی حالت دائمی (ssvep)، به صورت گسترده در پیاده سازی واسط های مغزرایانه استفاده شده است، با این‌حال، دستیابی به محرک های بینایی که پاسخ ssvep مناسبی را ایجاد کنند و درعین‌حال به کمترین خستگی چشم منجر شوند، یک چالش تحقیقاتی به روز است. در این مطالعه، شکل موج های سینوسی، مربعی، دندان‌اره‌ای، جمع دو سینوسی، و مدولاسیون فرکانس، با استفاده از یک سخت‌افزار اختصاصی توسط led و شکل های دایره، حلقه و دو مستطیل چشمک زن با فاز مخالف، با استفاده از نرم‌افزار cogent روی صفحه lcd تولید شدند. با آزمایش روی 12 نفر، قدرت پاسخ و هم چنین سطح خستگی چشم در نگاه کردن به محرک ها، مقایسه شدند. نتایج آزمایش ها با محرک های تولیدشده توسط led، نشان داد که قدرت پاسخ برای محرک به‌صورت جمع دو سینوسی، به‌طور معناداری کمتر از سایر محرک ها بود و پاسخ سایر محرک‌ها، تفاوت معناداری نداشتند. دراین ‌بین، تحریک با مدولاسیون فرکانس، کمترین سطح خستگی چشم را به دنبال داشت؛ بنابراین، اگر هر دو معیار سطح خستگی و قدرت پاسخ برای مقایسه در‌نظر‌گرفته شوند، تحریک با استفاده از مدولاسیون فرکانس با قدرت پاسخ (2 pv)17.4 و میانگین امتیاز سطح خستگی 1.58، بهترین نتیجه را به دنبال داشت. نتایج آزمایش ها با محرک های تولیدشده روی lcd، نشان داد تحریک به شکل دایره، حلقه و مستطیل، به‌ترتیب بیشترین قدرت پاسخ را داشته اند؛ اما هر سه تحریک، در سطح خستگی آزاردهنده برای چشم بودند. اگرچه محرک دایره ای شکل (با قدرت پاسخ 26.7( pv^2) و میانگین امتیاز سطح خستگی 8/3)، دامنه پاسخ بالایی داشته است؛ اما پیشنهاد نمی شود که از محرک های گرافیکی و دایره ای‌شکل برای توسعه واسط های مغزرایانه استفاده شود؛ چون مولفه سطح خستگی پایین را تامین نمی کند. در‌مجموع، پیشنهاد می شود در توسعه واسط های مغزرایانه مبتنی‌بر ssvep، از شکل موج های مدوله شده توسط مدولاسیون فرکانس استفاده شود، تا ضمن بهره بردن از دامنه پاسخ مناسب، خستگی چشم کاربر در سطح پایینی نگه داشته شود.