مطالعه هیستولوژی و هیستومتری آبشش ماهی شیربت

در این مطالعه تعداد 10 قطعه ماهی شیربت تازه و سالم تهیه و از بخش های بالایی، میانی و پایینی کمان آبششی آنها نمونه برداری شد؛ سپس به روش متداول تهیه مقاطع بافتی، برش هایی به ضخامت 5 تا 6 میکرومتر تهیه و مورد رنگ آمیزی معمول هماتوکسیلین- ایوزین(h&e) و اسید پریودیک شیفت (pas) قرار گرفتند. نتایج نشان داد آبشش ماهی شیربت از 4 جفت کمان آبششی تشکیل شده است. هر کمان آبششی از دو ردیف لاملاهای اولیه (هولوبرانش) که لاملاهای ثانویه از آنها منشعب شده اند، تشکیل شده است و در طرف مقابل خارهای آبششی وجود دارد. لاملاهای اولیه توسط بافت پوششی سنگفرشی مطبق پوشیده شده اند. در بافت پوششی لاملاهای اولیه سلولهای تمایز نیافته، سلولهای پوششی کناری مکعبی و سنگفرشی، لایه سلولهای کلراید و موکوسی وجود دارد. لاملاهای ثانویه دارای یک مرکز عروقی حاوی سلولهای ستونی هستند و بافت پوششی آنها از یک تا دو لایه سلولی شامل سلولهای تمایز نیافته و سلولهای پوششی کناری تشکیل شده است. خار آبششی دارای بافت پوششی مطبق است که حاوی سلولهای موکوسی زیادی میباشد و توسط استخوان حمایت میشود. نتایج هیستومتریک نشان داد که ضخامت بافت پوششی لاملاهای اولیه آبشش راست و چپ با ضخامت بافت پوششی لاملاهای ثانویه آبشش چپ و راست دارای تفاوت معنی دار است (p?0.05). ضخامت بافت پوششی بخش بالایی لاملاهای اولیه آبشش سمت راست با ضخامت بافت پوششی لاملاهای اولیه بخش پایینی و میانی آبشش سمت راست تفاوت معنی دار دارد. ضخامت بافت پوششی بخش میانی لاملای اولیه آبشش سمت راست با تمام بخش های بافت پوششی سمت راست و چپ لاملاهای اولیه تفاوت معنی دار دارد. ضخامت بافت پوششی لاملاهای ثانویه با هم تفاوت معنی دار نداشتند. ساختمان بافتی آبشش ماهی شیربت مشابه سایر ماهیان استخوانی است و تفاوتی با سایر ماهیان هم خانواده خود ندارد.