شیوع سرمی آلودگی به نوچه لینگواتولا سراتا در گوسفندان غرب ایران

لینگواتولا سراتا، انگل زیونوزی است که بالغ آن در مجاری تنفسی سگ سانان و مراحل لاروی در احشا علفخواران زندگی میکند. این مطالعه برای تعیین میزان شیوع لینگواتولا سراتا در گوسفندان غرب ایران و با روش الایزا انجام گرفت. تعداد 1048 نمونه خون از گوسفندان دو استان غربی ایران، ایلام و کرمانشاه و از هر استان (حداقل از 5 شهر) گرفته شد. سرم ها با الایزا و استفاده از آنتی ژن دفعی - ترشحی نوچه های لینگواتولا سراتا و کنژوگه ضد igg گوسفندی آزمایش شد. داده ها با توجه به جنس، مناطق، سن (2 > -1، 3 > -2 و 4?-3 سال) و وجود سگ در گله با نرم افزار spss مورد آنالیز آماری قرار گرفت. از مجموع 1048 نمونه سرم از گوسفندان غرب ایران 317 نمونه (5/30 درصد) و به تفکیک از 450 نمونه از گوسفندان استان کرمانشاه 125 نمونه (8/27 درصد) و از 598 نمونه از استان ایلام 192 نمونه (1/32 درصد) به لینگواتولاسراتا آلوده بودند. در رابطه با شیوع آلودگی و مناطق تا حدی اختلاف معنی داری مشاهده شد (01/0p < ). از کل تعداد 523 نمونه از جنس نر، 165 نمونه (5/31 درصد) و از 525 نمونه از جنس ماده، 152 نمونه (9/28 درصد) آلوده بودند. بین میزان آلودگی و جنسیت اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (05/0p > ). کم ترین میزان شیوع در گروه سنی 2 > -1 سال با 1/12 درصد و بیش ترین میزان در گروه سنی 4?-3 سال با 3/49 درصد مشاهده شد. در گروه های سنی اختلاف معنی داری در میزان آلودگی با افزایش سن مشاهده گردید (01/0p < ). در گله های دارا و فاقد سگ به ترتیب میزان آلودگی 8/39 درصد و 4/23 درصد نشان داده شد. بین میزان آلودگی و بودن سگ در گله اختلاف معنی داری مشاهده گردید (01/0p < ). این اولین گزارش در بررسی آلودگی گوسفند به روش الایزا است. با توجه به شیوع نسبتاً بالای آلودگی لینگواتولا سراتا در بین گوسفندان که به طور غیرمستقیم نشان دهنده آلودگی سگهای منطقه به این انگل میباشد، اجرای برنامه های کنترلی در میزبانان واسط و اصلی ضروری به نظر میرسد.