ویژگی های مورفولوژی، مورفومتری و رادیولوژی جمجمه خارپشت گوش بلند نر (Heamiechinus Auritus)

تا همین سالیان اخیر خارپشتان را پستاندارانی از رده حشره‌خواران میشناختند ولی اکنون این جانوران را، با عنوان رده‌ی مستقل خارپشت سانان می‌شناسند‌. از این جانوران به عنوان دست آموز و از بین برنده حشرات استفاده میشود. مطالعات فراوانی در زمینه آناتومی خارپشت از جمله جمجمه انجام پذیرفته است، ولی مطالعه مدونی روی ابعاد ساختاری آناتومی و رادیولوژی جمجمه خارپشت گوش بلند در ایران در دسترس نیست. در این تحقیق از 10 عدد خارپشت بالغ نر با وزن‌های بین ???-??? گرم استفاده شد که از ? نمونه به صورت زنده بعد از بیهوشی، تصاویر رادیولوژی تهیه گردید. مطالعات آناتومی شامل مورفولوژی کاسه ی سر در نماهای جانبی، پشتی، شکمی و خلفی و نماهای میانی و جانبی استخوان فک پایین و مورفومتری با استفاده از 10 شاخص جمجمه ای، انجام پذیرفت. نکات مهم از نظر مورفولوژی عبارت بودند از: در نمای پشتی، گسترش یافتن زایده ی بینی‌ای از استخوان پیش فکی به صورت خلفی به سوی زایده قدامی پیشانی؛ در نمای شکمی، وجود یک سوراخ در کام سخت، که به نظر میرسد جانشین سوراخ کامی خلفی باشد. در نمای جانبی ساختارهای تشکیل دهنده کمان گونه‌ای بود که بر خلاف معمول دام‌های اهلی، از سه استخوان تشکیل شده بود. در نمای خلفی سوراخ مگنوم بسیار بزرگ بود. یافته های مورفولوژیکی ذکر شده، در رادیوگرافها نیز به خوبی مشهود بود. جمجمه‌ی خارپشت گوش بلند از نظر مورفولوژی، تفاوت چندانی با سایر خارپشتان ندارد. از لحاظ مورفومتری اندازه‌های به دست آمده ابعاد کوچک‌تری را نسبت به خارپشت‌های اروپایی نشان می‌دهند، که میتواند در مطالعات استیوآرکیولوژی به کار گرفته شود. از لحاظ رادیولوژی، جمجمه خارپشت شباهتهای فراوان و تفاوتهایی را با جانوران هم اندازه خود نشان میدهد.