مطالعه ساختار بافتی پوست میش ماهی (argyrosomus hololepidotus) با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی

میش ماهی یکی از ارزشمندترین آبزیان خلیج فارس، دریای عمان و نیز سواحل خوزستان محسوب میشود. پوست به عنوان اولین سد دفاعی در مقابل محیط خارجی بوده و اعمال فیزیولوژیکی طبیعی داخل بدن را امکان پذیر می‌‌کند. در این پژوهش تعداد 6 قطعه میش ماهی مورد استفاده قرار گرفت و برای انجام مطالعات میکروسکوپی از ناحیه پشتی بدن برش هایی به ضخامت 5 میکرون تهیه و مورد رنگ آمیزی تولوییدن بلو، h&e، pas، ab (ph=2.5) و ab (ph=2.5)-pas قرار گرفتند. برای مطالعات میکروسکوپ الکترونی نمونه ها پس از ثبوت اولیه و ثانویه و آبگیری در داخل رزین آغشته گردیده و پس از تهیه برش های فوق نازک 50 تا 80 نانومتری به وسیله یورانیل استات و سیترات سرب رنگ آمیزی گردیدند. نتایج حاصل از مطالعات میکروسکوپ نوری نشان داد که اپیدرم حاوی سلول های جامی شکل، سلول های اپیتلیالی و سلول های سطحی سنگفرشی است. درم حاوی لایه های اسپونژیوزوم و کامپکتوم است. هیپودرم در برخی قسمتها وجود ندارد و در برخی قسمتها نازک است. نتایج حاصل از مطالعات میکروسکوپ الکترونی نشان داد که سلول های جامی حاوی قطرات موکوس هستند. سلول های سطحی سنگفرشی دارای میکروریج بوده و با اتصالات محکم با یکدیگر در تماس اند. سیتوپلاسم سلول های اپیتلیالی اپیدرم حاوی فیلامنت است که با اتصال دسموزوم با یکدیگر در تماس میباشند. همچنین نتایج مطالعات هیستوشیمی نشان داد که سلولهای جامی، سلولهای سطحی سنگفرشی و سلولهای اپیتلیالی اپیدرم به رنگهای pas و ab با ph=2.5 واکنش مثبت نشان میدهند.