ویژگی های کالبدشناسی رباط مفصل مچ پای گاومیش رودخانه ای خوزستان

مفصل مچ پا با دارا بودن استخوانهای کوتاه، مفاصل، رباط ها و وترهای متعدد، ساختار کالبدشناسی پیچیده ای دارد. این مفصل به علت عدم پوشش مناسب توسط بافت نرم، در مقابل ضربات متعدد محیطی در معرض آزردگی است و درگیری های مفصلهای اندام حرکتی گاومیش از شایعترین علل اختلالات و آسیبهای کلینیکی این حیوان به شمار میرود. هدف از پژوهش حاضر، دستیابی به جزییات کامل و دقیق از مورفولوژی رباط های مفصل مچ پای گاومیش بود. به منظور انجام این مطالعه، اندامهای لگنی چپ و راست (از ناحیه یک سوم پایینی درشت نی ای تا یک سوم بالایی قلم پا) 5 راس گاومیش نر رودخانه ای خوزستان با سن تقریبی 2 تا 3 سال از کشتارگاه اهواز تهیه شد. از نظر کالبدشناسی، مفصل مچ پای گاومیش در بین استخوان درشت نی ای و قوزک خارجی استخوان نازک نی ای در بالا و قلم پا در پایین قرار داشت. در ردیف بالایی استخوانهای پاشنه و قاپ، در ردیف مرکزی استخوان مرکزی- چهارگوش و در ردیف پایینی استخوان دومی و سومی و استخوان اولی قرار داشتند. رباط های مفصل مچ پا شامل 1) کولترال های خارجی بلند و کوتاه، 2) کولترال خارجی کوتاه: شاخه پاشنه ای-نازک نی ای، شاخه قاپی-نازک نی ای، شاخه پاشنه ای- قلم پایی، 3) کولترال داخلی کوتاه: شاخه درشت نی ای- پاشنه ای، شاخه درشت نی ای - قاپی، درشت نی ای - مرکزی، 4) مچ پایی بالایی: رباط قاپی-پاشنه ای جانبی، رباط قاپی-پاشنه ای کف پایی، 5) مچ پایی پایینی: رباط های مچ پایی پشتی: رباط قاپی-مرکزی-پایینی-قلم پایی، رباط های مچ پایی کف پایی: رباط کف پایی بلند، رباط های بین مچ پایی بین استخوانی و 6) مچ پایی-قلم پایی بودند. از منظر کالبدشناسی مقایسه ای، شاخه قاپی- نازک نی ای رباط کولترال داخلی کوتاه، شاخه های درشت نی ای- قاپی و درشت نی ای- مرکزی رباط کولترال داخلی کوتاه، رباط قاپی-مرکزی-پایینی-قلم پایی و رباط کف پایی بلند مفصل مچ پای گاومیش های رودخانه ای، تفاوت های شایان توجهی با سایر دامهای نشخوارکننده گزارش شده دارد.