ارزیابی اثر مصرف کافیین در دوران بارداری بر تکوین عدسی در نوزاد موش صحرایی

مصرف مواد آسیب رسان خارجی در زمان بارداری باعث ایجاد اختلال در تکوین سیستمهای مختلف جنین از جمله سیستم بینایی میشود. آگاهی از عوامل آسیب رسان، پی بردن به اثرات زیان بخش آنها و نیز پیشگیری از آن، میتواند منجر به کاهش تولد همراه با آسیب، گردد. نظر به اهمیت سیستم عصبی و نحوه تشکیل آن در دوران جنینی و همچنین وفور و امکان دسترسی زیاد به کافیین در مادران باردار، در این مطالعه اثرات این ماده در خلال تکوین چشم در نوزادان موشهای صحرایی در طی تشکیل سیستم بینایی جنین مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه 24 سر موش صحرایی باردار نژاد ویستار به سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) تقسیم شدند و دوزهای 50 و 100 میلی گرم کافیین و سرم فیزیولوژی، روزانه به صورت تزریقی داخل صفاقی از روز نهم تا 20-21 بارداری دریافت کردند. در روز 21 بارداری، چشمها خارج شده و بررسی های هیستولوژیک و هیستومورفومتریک عدسی چشم انجام شد. همچنین مطالعه ماکروسکوپی و بررسی ناهنجاری های ظاهری نوزادان صورت گرفت. نتایج نشان داد که مصرف کافیین در زمان بارداری باعث ایجاد تاخیر و نقص در تکامل سیستم بینایی از جمله عدسی میشود و بیشترین و مهمترین تغییرات هیستومورفومتری در دوز mg100 رخ داد. یافته های به دست آمده از بررسی اندازه طول فرق سری- نشیمنگاهی جنین‏ها نشان می‏دهد که این اندازه در گروه‏ های آزمایشی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی دار داشته است. همچنین یافته ‏های به دست آمده از بررسی میزان وزن جنین‏ها نشان داد که گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی دار را نشان داده است (05/0p < ). با توجه به شواهد ماکروسکوپی و هیستوپاتولوژیکی، احتیاط در مصرف کافیین در مادران باردار توصیه میشود.