اثر شکل فیزیکی خوراک و پودر آب پنیر بر عملکرد و تغییرهای مورفولوژیکی ژژنوم جوجه های گوشتی

این پژوهش به منظور بررسی آثار ناشی از شکل فیزیکی خوراک (پلت و آردی) و سطوح مختلف پودر آب پنیر (صفر، چهار و هشت درصد) بر تغییرهای بافت شناسی ژژنوم انجام گرفت. در این پژوهش از تعداد 240 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس 308، در شش تیمار آزمایشی و چهار تکرار (10 قطعه در هر تکرار) در قالب طرح کاملاً تصادفی با روش فاکتوریل 3×2 استفاده شد. از طرفی، افزایش وزن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل در پایان دوره های پرورشی، اندازه گیری شد. در روزهای 25 و 42 دوره پرورش از هر واحد آزمایشی، دو قطعه جوجه (10 قطعه از هر تیمار) که به میانگین وزنی واحد آزمایشی نزدیک بودند، برای کشتار انتخاب، و نمونه های ژژنوم از روده باریک آنها تهیه شد. داده ها با رویه glm نرم افزار sas 9.1 تجزیه و تحلیل شدند و میانگین ها به روش توکی در سطح 5 درصد مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج آزمایش در 25 روزگی، نشان داد که اثر اصلی شکل فیزیکی خوراک بر عرض پرزها، معنی دار بوده و خوراک آردی، عرض ژژنوم روده باریک را به صورت معنی داری افزایش داده است (05/0p < ). در اثر متقابل فاکتورها، جیره آردی با سطوح چهار و هشت درصد پودر آب پنیر، باعث افزایش طول و عرض پرز گردید. همچنین جیره آردی، باعث افزایش عمق کریپت های ژژنوم روده باریک در 42 روزگی گردید (05/0p < ). با توجه به نتایج به دست آمده از آزمایش، جیره پلت عملکرد را بهبود داده است.