مطالعه شاخص های خون‌شناسی و نشانه‌های درمانگاهی پیروپلاسموز در اسب های اصیل عرب اهواز

پیروپلاسموز اسب‌ها، به بیماری حاصل از دو تک یاخته خونی، تیلریا اکویی و بابزیا کابالی، اطلاق می‌شود که با گزش کنه‌های آلوده منتقل گردیده و به اشکال فوق حاد، حاد، تحت حاد و مزمن بروز می کند. این بیماری به عنوان یکی از عوامل چالش‌برانگیز نقل و انتقال بین المللی اسب ها شناخته می شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی شاخص های خون‌شناسی و نشانه‌های درمانگاهی در پیروپلاسموز اسب‌های اصیل عرب منطقه اهواز است. در این پژوهش، پس از معاینه بالینی از 59 راس اسب اصیل عرب (14 اسب بیمار و 45 اسب به ظاهر سالم) نمونه خون وداجی اخذ و شمارش کامل سلول‌های خونی روی نمونه‌ها انجام شد. برای تشخیص آلودگی به عوامل بیماری از روش های بررسی میکروسکوپی و آزمون multiplex pcr استفاده شد. در نمونه های گرفته شده، تنها تیلریا اکویی شناسایی شد. اسب‌ها براساس نتایج آزمون pcr و نشانه های درمانگاهی به سه گروه (شاهد، آلوده و بیمار) تقسیم شدند. سپس نشانه های درمانگاهی و تغییرات خون شناسی در گروه‌های تعریف شده بررسی شدند. نتایج نشان می‌دهد که پیروپلاسموز اسب‌ها موجب کم خونی در گروه بیمار می‌گردد، در حالی که در گروه آلوده، تفاوت آشکاری با گروه شاهد مشاهده نمی شود. تب، زردی یا رنگ پریدگی مخاطی، فراوان ترین یافته های درمانگاهی در اسب های بیمار بود. همچنین به نظر میرسد استرس نقش به سزایی در تشدید نشانه های پیروپلاسموز در اسبان اصیل عرب اهواز دارد. در این مطالعه برای نخستین بار آلودگی به تیلریا اکویی به روش pcr در اسبان اصیل عرب اهواز تایید شد. از آنجا که استان خوزستان از دیرباز یکی از کانون‌های پرورش اسب به ویژه اسب اصیل عرب در ایران بوده و امروزه پرورش اسب در این منطقه به یک صنعت تبدیل ‌شده است و با توجه به اهمیت پیروپلاسموز در صنعت اسب‌داری و زیان اقتصادی ناشی از آن، به نظر می‌آید که می‌بایست توجه بیشتری به این بیماری و تلاش برای پیش گیری و درمان آن در استان خوزستان صورت گیرد.