مطالعه فراوانی انگل های کرمی در ماهیان با ارزش شیلاتی خلیج فارس

با توجه به اهمیت خلیج فارس و جایگاه ماهیان آن در تامین پروتیین حیوانی، مطالعه عوامل بیماری زای این ماهیان از جمله عوامل انگلی حایز اهمیت ویژه ای است. مطالعه حاضر در تابستان سال 1391 روی 100 قطعه ماهی متعلق به پنج گونه از ماهیان خلیج فارس شامل سپر ماهی برقی، سپر ماهی گزنده، گیش مقوا گوژپشت، طلال و شوریده، گرفته شده از اسکله های صیادی و بازار ماهی فروشان شهرستان بندرعباس انجام شد. انگل های کرمی جدا شده در اتانول 70 درصد ثابت، رنگ آمیزی و شناسایی شدند. در این مطالعه، فراوانی کلی آلودگی کرمی 16 درصد بود و شش جنس شامل ترماتوداستفانوستوموم (1 درصد)، سستودهای انیسیبیلوکولاریس (1درصد)، تتراگونوسفالوم (2درصد) و گریلوشیا (4 درصد) و نماتودهای رافیداسکاریس (3 درصد)، آنیزاکیس (5 درصد) شناسایی گردیدند. بیشترین فراوانی آلودگی متعلق به جنس آنیزاکیس (5 درصد) بود. اختلاف بین میانگین وزن در ماهیان سالم و آلوده معنی دار بود. در مطالعه حاضر، درصد آلودگی کرمی در عضلات ماهی شوریده پایین بود.