بررسی تاثیر آلبندازول، اکیناسه پورپوره آ، آقطی و نانوذرات اکسید روی بر کیست هیداتیک تک حفره ای در موش کوچک آزمایشگاهی

هیداتیدوزیس از مهم ترین بیماری های مشترک انسان و دام میباشد. جراحی، درمان انتخابی و درمان دارویی برای بیماران غیرقابل جراحی توصیه میشود. در این مطالعه، اثرات درمانی داروهای گیاهی اکیناسه، آقطی و نانواکسید روی در مقایسه با آلبندازول در آلودگی تجربی موش آزمایشگاهی بررسی گردید. تعداد 36 سر موش به 6 گروه تقسیم شدند. تعداد 2000 عدد پروتواسکولکس زنده به صورت داخل صفاقی به موش های گروه آلوده تزریق و مدت 8 ماه نگهداری شدند. به گروه غیرآلوده به عنوان شاهد به صورت داخل صفاقی سرم فیزیولوژی تزریق شد. تعداد 6 موش از گروه آلوده با نانواکسید روی، یک گروه با اکیناسه، یک گروه با آقطی و یک گروه نیز با آلبندازول به مدت یک ماه، روزانه درمان شدند. پس از اتمام دوره درمان، موش ها کالبدگشایی شدند. تعداد، اندازه و حجم کیست های جدا شده تعیین گردید. نتایج نشان داد که در تمامی گروه های آلوده، کیست تشکیل شده است. علاوه بر آن تعداد، اندازه و حجم کیست ها در گروه های درمان شده در مقایسه با گروه شاهد آلوده کاهش معنی داری داشت (05/0p < ). کم‌ترین تعداد کیست در گروه درمانی اکیناسه و کم‌ترین اندازه و حجم کیست در گروه تحت درمان با آقطی مشاهده شد. بیشترین تعداد، حجم و اندازه کیست در گروه شاهد آلوده مشاهده گردید. بررسی اثر درمانی آقطی، اکیناسه و نانواکسید روی در مطالعه حاضر موید اثرات کاهشی مشخص در تعداد، اندازه و حجم کیست بود. به نظر میرسد اثر کاهشی آقطی و اکیناسه با تحریک سیستم ایمنی میزبان مرتبط باشد. اثرات پروتواسکولکس کشی نانواکسید روی ممکن است به دلیل اثرات ضد استرس اکسیداتیوی آن و یا مشابه اثرات کشندگی آن بر سلول های سرطانی باشد. به هر حال یافتن مکانیسم اثر هریک از این ها و به خصوص مواد موثره گیاهان مورد نظر، نیازمند مطالعات تکمیلی بیشتری میباشد.