جستجوی سالمونلا به روش‌های تکثیر ژن invA و کشت باکتریایی در مدفوع تک‌سمی‌های ارومیه

سالمونلوز یکی از بیماری‌های باکتریایی مشترک بین انسان و دام بوده که توسط سرووارهای سالمونلا ایجاد شده و با علایم سقط، اسهال و اسهال خونی شناخته می‌شود. با توجه به اهمیت بیماری در تک‌سمی‌ها مطالعه‌ای با اهداف 1) جستجوی ژن عامل تهاجم سالمونلا inva در سالمونلاها در مدفوع تک سمی‌ها به روش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (pcr)، 2) تعیین سرعت و حساسیت روش pcr در مقایسه با روش‌های معمول کشت میکروبی و 3) تعیین میزان حاملین سالمونلاهای بیماری‌زا با توجه به جنس، سن و گونه تک سمی انجام گردید. مقدار 15 گرم مدفوع تعداد 100 راس تک‌سمی شامل 76 راس اسب (67 راس نریان و 9 راس مادیان) و 24 راس قاطر (16 راس نریان و 8 راس مادیان) در سال 1388 از مناطق مختلف ارومیه تهیه گردید. پراکندگی سنی دام‌ها در 5 گروه سنی تا 4، 6، 8، 10 و بالای 10 سال به ترتیب 7، 24، 37، 19 و 13 راس بودند. نمونه‌های مدفوع ابتدا کشت و آزمایشات بیوشیمیایی برای جداسازی سالمونلاها به کار گرفته شد. جهت استخراج بهتر dna از مدفوع، نمونه‌ها ابتدا به مدت 18 ساعت در محیط‌های غنی کننده قرار گرفته و سپس از روش chloroform، phenol و isoamyloalcohol استفاده گردید. برای انجام pcr از پرایمرهای اختصاصی ژن عامل تهاجم سالمونلاها inva)) با نام‌های s139 و s141 استفاده شد. نهایتاَ محصول pcr با بهره‌مندی از دستگاه الکتروفورز بر روی ژل آگارز 2/1% مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از کشت میکروبی در مدفوع تک‌سمی‌ها منفی بود در صورتی که با به کارگیری روش pcr و حضور باند bp284 مربوط به ژن inva بر روی تصویر الکتروفورز حضور باکتری سالمونلا در نمونه‌های مدفوع تایید گردید. لذا در 3 راس (3%) از اسب‌های بررسی شده (نریان، با سن تقریبی 6 تا 8 سال) وجود باکتری سالمونلا به روش pcr به اثبات رسید در صورتی که قاطرها در هر دو روش منفی بودند. لذا می‌توان نتیجه گرفت که صرف نظر از حامل بودن نریان به سالمونلاهای بیماری‌زا، سرعت و حساسیت بالای روش pcr در مقایسه با روش‌های کشت و آزمایشات بیوشیمیایی کارآیی مطلوبی را نشان می‌دهد.