مطالعه تاثیر جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس بر ساختار هیستومورفومتریک و هیستولوژیک بافت بیضه رت مواجهه شده با نانوذرات اکسیدآهن

مواجهه مکرر با نانوذرات اکسیدآهن می‌تواند منجر به اختلالات ساختاری در بیضه شده و اثرات منفی بر عملکرد تولید مثلی فرد داشته باشد.  در مقابل جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس با دارا بودن خواص آنتی اکسیدانی و منبع ویتامینی فراوان می تواند این اثرات را کاهش دهد.  هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثرات جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس بر تغییرات بافتی بیضه موش های صحرایی القاء شده با استفاده از نانوذرات اکسید آهن بود.  تعداد 36 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار پس از سازگاری به صورت تصادفی به 6 گروه زیر تقسیم شدند.  گروه اول:  کنترل، گروه دوم:  15میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن نانوذرات اکسیدآهن، گروه سوم:  300 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس ، گروه چهارم:  15 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن نانوذرات اکسیدآهن و 300  میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس به صورت هم زمان، گروه پنجم:  15 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن نانوذرات اکسیدآهن  به مدت 14 روز سپس 300 میلی گرم بر کیلوگرم جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس ، گروه ششم: 300 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس به مدت 14 روز سپس 15 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن نانوذرات اکسیدآهن.  نمونه برداری پس از 60 روز انجام و مقاطع باقتی بیضه پس از آماده سازی به منظور مطالعات هیستولوژی و هیستومتری توسط هماتوکسیلین ائوزین (h e) رنگ شد.  مطالعه مقاطع بافتی بیضه در رت های مواجهه شده با نانوذرات اکسیدآهن نشان دهنده کاهش قطر لوله های اسپرم ساز و ضخامت اپیتلیوم لوله های اسپرم ساز، کاهش تعداد سلول های سرتولی و تعداد سلول های لیدیگ در مقایسه با گروه کنترل بود، در حالی که مواجهه با جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس قطر لوله های اسپرم ساز و ضخامت اپیتلیوم لوله های اسپرم ساز را افزایش داد.  درمان با ج جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس لبک در گروه های مواجه شده با نانوذرات اکسیدآهن، موجب بهبود تغییرات بافتی ایجاد شده در بیضه گردید و از کاهش قطر لوله های اسپرم ساز، ضخامت اپیتلیوم زایا، تعداد سلول های لیدیگ و سرتولی جلوگیری کرد.  نتایج نشان داد که تجویز خوراکی جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس در موش های صحرایی نر موجب بهبود اختلالات ساختاری در بیضه و اصلاح تغییرات بافتی ناشی از القاء توسط نانو ذرات اکسید آهن می شود.

study on the effect of spirulina platensis on the histomorphometric and histological structure of rat testicular tissue exposed to iron oxide nanoparticles

repeated exposure to iron oxide nanoparticles can lead to structural disorders in the testicles and have negative effects on the individual’s reproductive function. on the other hand, spirulina algae can reduce these effects by having antioxidant properties and abundant vitamin source. the purpose of this study was to investigate the effects of spirulina algae on tissue changes in the testes of rats induced using iron oxide nanoparticles. after acclimatization, 36 wistar male rats were randomly divided into the following 6 groups. the first group: control, the second group: 15 mg/kg body weight of iron oxide nanoparticles, the third group: 300 mg/kg body weight of spirulina algae, the fourth group: 15 mg/kg body weight of iron oxide nanoparticles and 300 mg/kg algae body weight. spirulina at the same time, fifth group: 15 mg/kg of body weight of iron oxide nanoparticles for 14 days, then 300 mg/kg of spirulina algae, sixth group: 300 mg/kg of body weight of spirulina algae for 14 days, then 15 mg/kg of body weight of iron oxide nanoparticles. sampling was done after 60 days and testicular bud sections were stained by hematoxylin eosin (h e) after preparation for histological and histometric studies. the study of tissue sections of the testis in rats exposed to iron oxide nanoparticles showed a decrease in the diameter of the spermatogenic tubules and the thickness of the epithelium of the spermatogenic tubules, a decrease in the number of sertoli cells and the number of leydig cells in comparison with the control group, while exposure to spirulina algae increased the diameter of the spermatogenic tubules and the thickness of the epithelium of the spermatogenic tubules. algae treatment in the groups exposed to iron oxide nanoparticles improved the tissue changes in the testis and prevented the decrease in the diameter of the spermatogenic tubes, the thickness of the germinal epithelium, and the number of leydig and sertoli cells. the results showed that the oral administration of spirulina in male rats improves the structural disorders in the testis and tissue changes caused by induction by iron oxide nanoparticles.