اثر محافظتی ویتامین e بر تغییرات هیستوپاتولوژیکی فوق کلیه موش‌ سفید کوچک آزمایشگاهی تحت درمان با سرترالین

سرترالین ازجمله داروهای ضدافسردگی می باشد که در رابطه با عوارض این دارو بر غدد فوق کلیوی اطلاعات زیادی در دسترس نیست.  مطالعه ی حاضر به منظور ارزیابی اثرات محافظتی ویتامین e در برابر آسیب های ناشی از سرترالین بر سرم و ساختار بافتی غدد فوق کلیوی در موش انجام پذیرفت.  40 سر موش نر بالغ به صورت تصادفی به هشت گروه پنج سری تقسیم شدند.  چهار گروه از موش ها ویتامین e را به میزان 100 واحد بین المللی به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی به مدت 42 روز دریافت نمودند.  به سه گروه از گروه های فوق بعد از دریافت ویتامین e به ترتیب داروی سرترالین به میزان 5، 10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی تجویز گردید.  سه گروه باقی مانده سرترالین را به میزان 5، 10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن دریافت نمودند و یک گروه نیز به عنوان کنترل در نظر گرفته شد.  24 ساعت پس از آخرین تیمار، نمونه های خونی به منظور سنجش میزان mda و tac از طریق قلب جمع آوری گردیدند.  غدد فوق کلیوی از محوطه ی شکمی خارج و تغییرات هیستولوژی و هیستومورفومتری به وسیله ی میکروسکوپ نوری و دوربین دیجیتال مورد بررسی قرار گرفتند.  رنگ آمیزی های اختصاصی شامل تولوئیدین بلو، پریودیک اسید شیف و تری کروم ماسون جهت مشخص کردن ماست سل ها، کربوهیدرات ها و میزان فیبروزی شدن در بافت غدد فوق کلیه انجام پذیرفت.  سرترالین به میزان 20 میلی گرم بر کیلوگرم باعث کاهش معنی داری در میزان tac و افزایش معنی داری در قطر سلول های اسفنجی، میزان mda و نیز ضخامت لایه های فاسیکولاتا و رتیکولاریس نسبت به گروه کنترل گردید.  در حالی که در ضخامت کپسول و لایه گلومرولوزا تغییرات معنی داری مشاهده نگردید.  در رنگ آمیزی های اختصاصی سرترالین باعث افزایش بافت فیبروزی شده ولی تغییر محسوسی در رابطه با میزان کربوهیدرات ها در بین گروه ها ایجاد نکرد.  تجویز ویتامین e به شکل قابل ملاحظه ای تغییرات مشاهده شده در فراسنجه های مذکور را بهبود بخشید.  چنین به نظر می رسد که ویتامین e با بهبود شاخص های بافتی و سرمی موجب کاهش سمیت سرترالین در غدد فوق کلیوی موش می گردد.

protective effect of vitamin e on histopathological changes of the adrenal gland in sertraline-treated mice

sertraline is one of the antidepressants that little information about the side effects of this medication on the adrenal glands is available. the present study was conducted in order to evaluate the protective effects of vitamin e against sertraline-induced injuries on serum and tissue structure of adrenal glands in mice. 40 adult male mice were randomly divided into eight groups, each five. four groups of mice received vitamin e at the dose of 100 iu/kg body weight orally for 42 days. three groups of these, following the vitamin e administration, received sertraline at 5, 10 and 20 mg/kg body weight, respectively. the remaining three groups, received sertraline at 5, 10 and 20 mg/kg body weight. and one group was considered as the control. 24 hours after the last treatment, blood samples were collected to measure mda and tac levels from the heart. the adrenal glands were removed from the abdominal cavity and histological and histomorphometric changes were examined by light microscope and digital camera. specific staining methods including toluidine blue for identifying mast cells, periodic acid-schif to determine carbohydrates and masson’s trichrome for determining fibrosis in adrenal tissue were performed. sertraline at 20 mg/kg, significantly decreased in tac level and significantly increased the sponge cell diameter, mda level and thickness of fasciculata and reticularis zones compared to the control group. although, no significant changes in the thickness of capsule and glomerulosa zone were observed. specific staining showed that sertraline induced an increase in the fibrosis tissue, but did not change significantly the amount of carbohydrates between the groups. the administration of vitamin e markedly improved the changes observed in these parameters. it could be deduced that vitamin e reduces the toxicity of sertraline in mice adrenal glands by improving tissue and serum indices.