ارزیابی اثر قطره ی چشمی لیدوکایین و بوپیواکایین روی فشار داخلی چشم و مدت زمان بی‌حسی قرنیه در سگ

علت اصلی ایجاد گلوکوم افزایش فشار داخلی چشم می‌باشد. برای اندازه گیری فشار داخلی چشم در حیوانات نیاز به استفاده از داروهای بی حسی موضعی می باشد.  این داروها ممکن است باعث تغییر فشار داخلی چشم شده و در تشخیص این بیماران تداخل ایجاد کنند.  لذا هدف از انجام مطالعه ی حاضر، تولید و استفاده از داروهای بی حسی موضعی که کم ترین اثر را روی فشار داخلی چشم ایجاد کنند، می‌باشد.  در این مطالعه فرم قطره ی چشمی دو داروی لیدوکایین 1 درصد و بوپیواکایین 0.4 درصد تولید شده و اثر آن ها روی فشار داخلی چشم در 20 قلاده سگ بالغ نژاد بومی مورد بررسی قرار گرفت.  بدین صورت که قطره ی لیدوکایین در چشم راست نیمی از سگ ها و چشم چپ نیمی دیگر و در چشم مقابل نرمالین سالین به عنوان کنترل چکانده شد.  فشار داخلی چشم قبل از چکاندن دارو و در دقایق 0، 5، 10، 15، 20، 25، 30، 35 و 40 بعد از چکاندن دارو به وسیله ی دو دستگاه تونومتر icare و تونوپن وت اخذ شد.  یک هفته بعد، اثر قطره بوپیواکایین تولید شده به روش مشابه بررسی گردید.  قطره ی لیدوکایین تغییری در فشار داخلی چشم با هیچ‌کدام از دستگاه‌های تونومتر نشان نداد.  قطرهِ‌ی بوپیواکایین باعث افزایش موقتی فشار چشم به محض چکاندن دارو شد که با دستگاه icare این افزایش معنی‌دار بود (p=0.014) ولی بلافاصله بعد از آن به حد نرمال برگشت؛ با این حال نتایج به دست آمده با دستگاه تونوپن وت تغییر معنی داری نشان نداد.  مدت زمان بی حسی قرنیه در اثر لیدوکایین 14.7 دقیقه و بوپیواکایین 17.5 دقیقه به دست آمد.  نتیجه‌گیری می‌شود با توجه به این که قطره ی چشمی تولید شده لیدوکایین و بوپیواکایین تغییر چندانی در فشار داخلی چشم ایجاد نکردند، به راحتی می‌توانند جهت اندازه‌گیری فشار داخلی چشم استفاده شوند ولی چون مدت زمان بی حسی ایجاد شده نسبتا کم می‌باشد، لازم است فشار داخلی چشم هر چه زودتر اندازه‌گیری شود.

evaluation of the effects of lidocaine and bupivacaine ophthalmic drops on intraocular pressure and duration of corneal anesthesia in dogs

the main cause of glaucoma is an increase in intraocular pressure (iop). in order to measure the intraocular pressure in animals, it is necessary to use topical anesthetics. these drugs may lead to changes in intraocular pressure and, as a result, interfere with the diagnosis of increased iop. thus the objective of this study was to production and use topical anesthetic drugs that have minimal effect on intraocular pressure. in this study, the ophthalmic drop forms of lidocaine 1% and bupivacaine 0.4% were formulated and their effects on iop and duration of corneal anesthesia investigated in 20 mixed breed adult dogs. two drops of lidocaine were instilled in the right eye of the half of the dogs and the left eye of the other half of the dogs. in the fellow eyes normal saline were instilled as controls. intraocular pressure was taken before and at the minutes 0, 5, 10, 15, 20, 25, 30, 35, 40 after instilling the drug with two icare and tono-pen vet tonometers. with one week interval, the effects of bupivacaine drops were investigated in a similar manner. lidocaine drops showed no change in intraocular pressure with both devices. bupivacaine drops caused a temporary increase in iop immediately after instillation, which was significant with icare (p=0.014), then returned to normal values thereafter; however, the results obtained with the tono-pen vet did not show a significant change. the duration of corneal anesthesia was found to be 14.7 minutes for lidocaine and 17.5 minutes for bupivacaine. it is concluded that because lidocaine and bupivacaine eye drops have not significantly changed the iop, they can easily be used to measure the intraocular pressure and since the duration of corneal anesthesia is relatively short, it is necessary to measure intraocular pressure as soon as possible.