اثر تجویز خوراکی فورمولاسیون تزریقی انروفلوکساسین ویژه گاو (انروفان 5 درصد) بر شاخص های خون شناسی اسب

انروفلوکساسین یک داروی ضدمیکروب مفید برای درمان بیماری های عفونی اسب به شمار می رود. بخاطر محدودیت راه تجویز تایید شده دارو (داخل وریدی) و نبود اطلاعات کافی در خصوص اثر احتمالی آن روی شاخص های خون شناسی در این گونه حیوانی، مطالعه حاضر صورت گرفت. 9 راس اسب از نژاد مختلط (6 راس ماده و 3 راس نر) ، با سن 15-1 سال و دارای وضعیت طبیعی از نظر بالینی بطور تصادفی به سه گروه تجربی سه راسی تقسیم شدند: گروه شاهد (بدون خوراندن دارو)، گروه انروفلوکساسین با دوز متوسط و گروه انروفلوکساسین با دوز بالا (با استفاده از محلول 5 % انروفلوکساسین ویژه گاو، به ترتیب 5 و 15 میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن، هر 12 ساعت به مدت 3 هفته). ضمن معاینه بالینی از همه اسب ها، در مدت مطالعه پنج نوبت: قبل از تجویز (روز صفر)، در حین تجویز (روزهای 7، 14، 21) و چهار هفته پس از پایان تجویز دارو (روز 49) از اسب ها خونگیری به عمل آمد. آزمایش های خون شناسی رایج روی نمونه ها صورت گرفت و داده های سه گروه در زمان های مختلف و همچنین روند تغییرات پارامترهای هماتولوژیک و بیوشیمیایی بررسی شد. میزان هماتوکریت و هموگلوبین، تعداد گویچه‌های سرخ، گویچه‌های سفید و شمارش تفریقی آنها، پلاکت ها و مقادیر پروتئین تام پلاسما و فیبرینوژن در بین سه گروه در طی پنج نوبت نمونه برداری، و همچنین روند تغییرات پارامترها اختلاف آماری معنی داری را نشان نداد. نتایج نشانگر آن است که تغییرات خون شناسی ناشی از انروفلوکساسین در دوزهای مورد استفاده معنی دار نمی باشد، با این حال با توجه به تعداد محدود اسب در هر گروه و پراکندگی داده ها، مطالعات بیشتری در این زمینه لازم است.