اثرات ترکیبی اینولین و باکتری اینتروکوکوس فاسیوم در جیره غذایی بچه ماهیان بنی، mesopotamichthys sharpeyi بر شاخص‌های خون شناسی، بیوشیمیایی سرم و مقاومت در برابر تنش‌های محیطی

این مطالعه با هدف بررسی اثرات سطوح مختلف مکمل غذایی ترکیبی پری بیوتیک و پروبیوتیک بر شاخص‌های خون شناسی، ترکیبات بیوشیمیایی سرم و مقاومت در برابر تنش‌های محیطی در ماهیان بنی (mesopotamichthys sharpeyi) طراحی گردید. تعداد 600 عدد ماهی با میانگین وزن اولیه 20/83±0/3 گرم در 15 مخزن ذخیره‌سازی شدند. پنج تیمار غذایی حاوی پنج سطح ترکیبی، شامل تیمار اول (شاهد)، تنها حاوی جیره غذایی پایه و فاقد مکمل ترکیبی، تیمار دوم، 5/0 گرم در هر کیلوگرم غذای پایه، تیمار سوم، 1 گرم در هر کیلوگرم غذای پایه، تیمار چهارم، 5/1 گرم در هر کیلوگرم غذای پایه و تیمار پنجم 2 گرم در هر کیلوگرم غذای پایه مکمل ترکیبی پروبیوتیک اینتروکوکوس فاسیوم (cfu/kg 1011×5) و پری بیوتیک اینولین افزوده و با سه تکرار به مدت 60 روز دوره آزمایش، در نظر گرفته شدند. نتایج شاخص‌های خونی بطور معنی‌داری افزایش تعداد گلبول‌های سفید و هماتوکریت و همچنین کاهش متوسط غلظت هموگلوبین گلبولی و تعداد گلبول‌های قرمز در تیمارهای آزمایشی را نشان داد. بیشترین میزان شاخص گلبول‌های سفید در تیمار 4 و بیشترین درصد هماتوکریت و متوسط حجم گلبولی بطور معنی‌داری در تیمار 5 مشاهده شد. در شاخص‌های بیوشیمیایی سرم نیز افزایش پروتئین کل و گلوبولین و کاهش کلسترول و تری‌گلیسرید در ماهیان سین‌بیوتیکی مشاهده شد. بیشترین میزان پروتئین کل، آلبومین و گلبولین سرم بطور معنی‌داری در تیمار 4 می‌باشد و کمترین میزان آنها در تیمار شاهد ثبت شد. نتایج تنش‌های محیطی نشان داد که تیمارهای حاوی مکمل ترکیبی، مقاومت و درصد بازماندگی بیشتری را در تنش‌های حاد دمایی (پایین و بالا)، شوری و ph (اسیدی و قلیایی) نسبت به تیمار شاهد داشتند. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده در آزمایش حاضر، مقدار 1.5 تا 2 گرم ترکیب اینولین و اینتروکوکوس فاسیوم بر کیلوگرم جیره غذایی مناسب و باعث بهبود سطح ایمنی غیراختصاصی در ماهی بنی می شود.