اثر سطوح مختلف موننسین در جیره دارای سویای اکسترود شده روی تولید، ترکیب و پروفایل اسیدهای چرب شیر گاوهای شیری

این مطالعه جهت بررسی اثر استفاده از مکمل موننسین در جیره ی دارای دانه ی سویای اکسترود شده به عنوان منبع اصلی پروتئین روی مصرف خوراک، تولید و ترکیب شیر و پروفایل اسیدهای چرب شیر انجام گرفت.  شش راس گاو هلشتاین سه بار زایش کرده با میانگین وزن (31±627) کیلوگرم و با میانگین روزهای شیردهی (20±81) در قالب طرح مربع لاتین چرخشی (گردان) 3×3 به سه جیره ی آزمایشی اختصاص داده شدند.  هر دوره ی آزمایشی 21 روز طول کشید، 14 روز دوره ی سازش پذیری و 7 روز داده ها جمع آوری شد.  جیره ی اول، جیره ی پایه به صورت tmr دارای 50 درصد علوفه و 50 درصد مخلوط کنسانتره بر پایه ی ماده ی خشک بود.  جیره ی دوم شامل جیره ی پایه به اضافه ی 24 میلی گرم موننسین در کیلوگرم ماده ی خشک جیره بود و جیره ی سوم جیره ی پایه به اضافه ی 30 میلی گرم موننسین در کیلوگرم ماده ی خشک جیره بود.  استفاده از موننسین در جیره ی دارای دانه ی سویای اکسترود شده اثر معنی داری روی dmi، fcm و پروتئین شیر نداشت (p>0/05).  تولید شیر به وسیله ی تیمارها تحت تاثیر قرار گرفت (p<0/05).  استفاده از موننسین غلظت اسید استئاریک (18:0) و اسیدهای چرب اشباع را کاهش داد (p<0/05) و غلظت 18:2n6 و usfas افزایش داد (p<0/05).  تیمارهای آزمایشی اثری روی غلظت اسیدهای چرب کوتاه، متوسط و بلند زنجیر نداشتند (p>0/05).  اگر چه استفاده از 24 میلی گرم موننسین در هر کیلوگرم ماده ی خشک جیره ی دارای دانه ی سویای اکسترود شده غلظت c9, t11 cla را افزایش داد اما از لحاظ آماری معنی دار نبود (p>0/05).