تحلیل ارتباط خشکسالیهای هیدروژیولوژیکی و اقلیمی دشت سبزوار با استفاده از شاخصهای SWI و SPI

خشکسالی خسارتهای زیادی را ایجاد می‌کند؛ ولی در مناطق خشک و نیمه خشک نمود بیشتری دارد و خسارتهای ایجاد شده در این مناطق به علت شکننده بودن محیط چشم گیرتر است. بخشهای مرکزی، شرقی و جنوبی ایران با آب و هوای خشک و نیمه خشک ازجمله این مناطق بشمار می روند. هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین خشکسالی هیدروژیولوژیکی و اقلیمی است. در این تحقیق از شاخصهای spi و swi برای پهنه بندی خشکسالی هیدروژیولوژیکی و اقلیمی دشت سبزوار استفاده شد. داده های مربوط به بارش از سال 79-1378 تا سال 86-1385 و داده های مربوط به آبهای زیرزمینی از سال 80 تا سال 86 با استفاده از شاخصهای مذکور مورد تحلیل قرار گرفت. بعد از محاسبه spi و swi برای هر سال پهنه بندی خشکسالی با استفاده از روش کریجینگ در نرم افزار arcgis انجام شد. نتایج حکایت از آن داشت که خشکسالی اقلیمی و هیدروژیولوژیکی از نظم خاصی تبعیت نمی کند و بیشترین شدت و فراوانی خشکسالی در غرب دشت سبزوار بوده است. شرق دشت از شرایط نرمال و ترسالی برخوردار بوده و خشکسالی هیدروژیولوژیکی با یکسال تاخیر نسبت به خشکسالی اقلیمی اتفاق می افتد.