بررسی مقایسه ای اثرهای یکساله برش روی تولید و پنجه زنی چهار گونه مرتعی شورروی

چرای مستقیم دام و برداشت علوفه دو روش اصلی بهره‏برداری از چمن زارهای طبیعی و مصنوعی است. هدف این تحقیق بررسی اثرهای برش اندام های هوایی روی ماده خشک کل، ماده خشک اندام های هوایی، ماده خشک اندام های زمینی، وضعیت پنجه‏زنی و احتمالاً تحمل چهار گونه مرتعی شوررویaeluropus lagopoides ، aeluropus littoralis، puccinellia distans وj. maritimus در مقابل برش است. این آزمایش در قالب فاکتوریل با طرح کامل تصادفی در 7 تکرار اجرا شد. چهار گونه فوق و 4 تیمار متفاوت برش تیمارها را تشکیل دادند. گیاهچه های چهار گونه مرتعی در مرحله رشد رویشی از مراتع اینچه-برون واقع در شمال شهرستان آق قلا جمع آوری و در گلدان کاشته شدند. در طول دوره رویش قسمت های هوایی چهار گیاه مورد مطالعه در چهار تیمار برش، هر هفته یک بار، هر 2 هفته یکبار، هر 4 هفته یکبار و تیمار شاهد از ارتفاع 6 سانتی متری بالای سطح خاک گلدان ها قطع شدند. نتایج نشان داد که میزان ماده خشک کل، ماده خشک اندام های هوایی و ماده خشک اندام های زیرزمینی در سه گونهa. littoralis ، a. lagopoidesو j. maritimus تحت تنش ناشی از برش واقع شده و میزان آن در تیمارهای برش در مقایسه با تیمار شاهد کاهش یافته است، بنابراین این سه گونه نمی توانند ماده خشک کل را در مقایسه با تیمار شاهد جبران نمایند. میزان ماده خشک کل و اجزای آن یعنی بخشهای هوایی و زمینی در گونهp. distans در چهار تیمار مورد مطالعه یکسان بود. بنابراین این گونه قادر به جبران کامل اعضای از دست رفته است. تکرار برش، تعداد ساقه های هوایی (پنجه زنی) را در چهار گونه مورد مطالعه کاهش داد. در شرایط آزمایشگاهی و یکساله، گونهp. distans به عنوان یک گونه با تحمل زیاد در برابر برش و گونه های a. littoralis، a. lagopoides و j. maritimus به عنوان سه گونه مرتعی با تحمل متوسط در برابر قطع می توانند مطرح شوند.