اثر متقابل زیولیت میانه و پلیمر طراوت A200 بر ظرفیت نگهداری آب و ضرایب مدل منحنی رطوبتی در یک بافت خاک سبک

در این مطالعه اثر زیولیت میانه و پلیمر طراوت a200 بر نگهداشت آب در یک خاک درشت بافت بررسی شد. زیولیت میانه در سطوح (2، 5 و 8 درصد) و پلیمر طراوت a200 در چهار سطح (2/0، 4/0، 6/0 و 8/0 درصد وزنی) به خاک اضافه و مخلوط شد. رطوبت خاک‌ در مکش های 0 تا 1500 کیلوپاسکال در 8 نقطه تعیین شد. ضرایب منحنی رطوبتی خاک با برازش مدل کمبل (1974) بدست آمد. نتایج نشان داد که افزودن زیولیت و یا پلیمر طراوت a200 به بافت شنی باعث افزایش نگهداشت آب در مکش های مختلف و افزایش آب‏ قابل‏ استفاده می‏شود. کاربرد 8 درصدی زیولیت میانه ضمن بالابردن رطوبت در نقطه ظرفیت زراعی (fc) از 11% به 13% باعث افزایش آب ‏قابل‏ استفاده به میزان 2 درصد شد. همچنین افزودن 2/0 درصدی پلیمر a200باعث افزایش 6 درصد آب ‏قابل‏ استفاده شد. تغییر ضرایب شکل در مدل منحنی رطوبتی در پاسخ به افزودن همزمان زیولیت و پلیمر طراوت a200 نشان‌دهنده‌ی اثرهای جمع‏ پذیر و تشدیدی آنها بود. با افزودن 5 درصدی زیولیت و با افزودن 2/0 درصدی پلیمر طراوت a200، ضریب ?e از 21/0 به 00/2 افزایش و ضریب ? از 37/7 به 40/5 کاهش یافت که متناظر با 7% افزایش در آب قابل استفاده است. کاربرد همزمان زیولیت میانه و پلیمر طراوت a200 می‌تواند حجم آب مورد نیاز گیاه را کاهش و یا طول دوره‏ی آبیاری را افزایش دهد و در مقایسه با کاربرد تنهای پلیمر ارزان‏تر بوده و احتمالاً از خسارت ناشی از تورم محیط خاک به ریشه گیاه بکاهد.