بررسی شدت اثر معیار زمین شناسی- ژیومورفولوژی و معیار خاک بر بیابان‌زایی منطقه دشت سگزی

دشت سگزی به لحاظ گستردگی و شدت فرایند بیابان‌زایی یکی از مناطق بحرانی استان اصفهان محسوب می‌شود. این منطقه به دلیل وجود مراکز صنعتی، پایگاه‌هوایی شهید بابایی، فرودگاه بین المللی شهید بهشتی، خطوط راه آهن، جاده ترانزیت اصفهان- بندرعباس، مراکز کشاورزی، نزدیکی به شهر تاریخی اصفهان از موقعیت راهبردی خاصی برخوردار می‌باشد؛ در نتیجه شناسایی علت اصلی پدیده بیابان‌زایی، عوامل اصلی و شاخصهای موثر که موجبات بیابانی شدن اراضی را در منطقه باعث گردیده است از اهداف مهم و اصلی این مطالعه می‌باشد. بدین منظور برای بررسی شدت بیابان‌زایی منطقه دشت سگزی از مدل imdpa استفاده شد. در این مطالعه دو معیار زمین ‌شناسی- ژیومورفولوژی و معیار خاک که مشتمل بر 7 شاخص حساسیت سازند، کاربری اراضی و شیب براساس معیار زمین ‌شناسی- ژیومورفولوژی و بافت خاک، عمق خاک، درصد سنگ و سنگریزه و هدایت الکتریکی برای معیار خاک مورد بررسی قرار گرفت. سپس نقشه شدت بیابان‌زایی منطقه از امتیازدهی هر شاخص با کمک جدولهای مربوطه و میانگین هندسی آنها بدست آمد. بنابراین با توجه به میانگین هندسی معیارها مشخص شد که معیار خاک با ارزش عددی 4/3 و معیار زمین شناسی- ژیومورفولوژی با ارزش عددی3 در کلاس بیابان‌زایی شدید قرار دارند و درنهایت شدت بیابان‌زایی منطقه 26/3ds= بدست آمد که نشان می‌دهد منطقه از لحاظ بیابان‌زایی در کلاس شدید قرار دارد. تجزیه و تحلیل شاخصها نشان می‌دهد که شاخص هدایت الکتریکی با ارزش عددی 75/3 در کلاس خیلی شدید قرار دارد که بیشترین تاثیر را در بیابان‌زایی منطقه دارد.