مقایسه ترکیب گیاهی تحت سه شدت بهره برداری در مراتع پارک ملی خَبْر و مناطق همجوار

یکی از مهمترین عوامل موثر در مدیریت بهره برداری از مراتع، شناخت از ترکیب گیاهی آن می باشد. بهره برداری غیراصولی از مراتع و عدم توجه به توان اکولوژیکی رویشگاههای مرتعی در بهره از این اراضی، عمده ترین دلایل تخریب مراتع می باشد. در این تحقیق ترکیب فلورستیکی و پوشش تاجی در مناطق مرجع (قرق)، کلید (با چرای متوسط) و بحرانی (با چرای مفرط) بررسی و سه منطقه با یکدیگر مقایسه گردید. برای رتبه بندی درصد پوشش گیاهی با استفاده از روش وان در مارل پلاتهای 5/1×2 متری و برای شمارش تعداد گونه پلاتهای 5/0×1 متری به روش سیستماتیک- تصادفی، در سه منطقه انتخاب شده مرجع، کلید و بحرانی انداخته شد. طبق نتایج بدست آمده فرم بیولوژیکی غالب از رابطه: تروفیت > همی کریپتوفیت > کاموفیت > ژیوفیت > فانروفیت، فرم رویشی غالب از رابطه: علفی > بوته ای > گراس > درختچه ای و رتبه بندی پوشش گیاهی بر اساس تاج پوشش از رابطه: مرجع > کلید > بحرانی، پیروی می نماید. در منطقه بحرانی به علت چرای مفرط و خارج از فصل، تاج پوشش گیاهی به شدت کاهش یافت و از میزان خوشخوراکی گیاهان کاسته شد.