بررسی کاربرد توامان عملیات کوددهی و استفاده از گیاهان مرتعی بومی و باکتری‌ها در حذف آلودگی‌های نفتی از خاک

آلودگی خاک توسط آلاینده های هیدروکربنی نفتی یکی از مهمترین مشکلات زیست محیطی در مناطق مختلف جهان است. در مناطق نفت خیز غرب کشور و در طی سالیان اخیر، استهلاک سامانه استخراج و بهره برداری از مخازن نفتی منجر به نشت یا نهشت آلاینده های نفتی در خاک و منابع زیستی منطقه شده است. هدف این پژوهش بررسی قابلیت کاربرد گیاهان مرتعی بومی و افزودن باکتری ها و مقدار کود مناسب در کاهش آلودگی هیدروکربن های نفتی کل (tphs) خاک بوده است. آزمایش گلدانی در قالب طرح فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی (crd) با چهار تکرار انجام شد. تیمارهای گیاهی شامل سه گیاه بومی یا سازگار مرتعی یونجه وحشی، آگروپایرون و آتریپلکس و تیمارهای باکتری شامل گونه های باکتری bacillus pumilus (b1)، pseudomonas putida (b2) و استفاده توام این دو باکتری با توصیه کودی متناسب با آزمون خاک بود. همچنین تیمار شاهد (بدون کشت گیاه، بدون تلقیح باکتری و بدون کوددهی) اعمال شد. نتایج نشان داد که یونجه وحشی با کاهش 55.16 درصدی tphs خاک کارایی بهتری نسبت به سایر گیاهان داشت. تلقیح باکتری b1 در برهم‌کنش با دو گیاه یونجه وحشی و آگروپایرون، با تجزیه 56.19 درصد tphs خاک موفق تر از باکتری b2 عمل کرد. اما در گیاه آتریپلکس در برهم‌کنش با باکتریb2  و با تجزیه 54.64 درصد tphs خاک موفق تر از b1 بود. با توصیه کامل کودی، گیاهان یونجه وحشی و آتریپلکس با کاهش 68.56 درصدی tphs خاک بیشترین کارایی را داشتند. در تیمار خاک بدون کشت گیاه، باکتری b2 همراه با توصیه کودی بهترین عملکرد را داشت. باکتری با بهبود فعالیت های متابولیک و توسعه سیستم ریشه و در نهایت افزایش زیتوده گیاه منجر به بهبود کارایی گیاه پالایی می شود. نتایج نشان از اثر معنی دار برهم‌کنش بین باکتری و نوع گیاه در وزن خشک اندام هوایی گیاه در سطح  0.01 = α بود.

Investigation of simultaneous application of fertilization operations and use of native rangeland plants and bacteria in the removal of petroleum pollution from soil

Soil pollution by petroleum hydrocarbon pollutants is one of the most important environmental problems in different parts of the world. In the oilrich regions of the west of the country and recent years, the depreciation of the oil extraction and exploitation system has led to leakage and distribution of oil pollutants in the soil and biological resources of the region. This study aimed to investigate the potential use of native rangeland plants and the addition of bacteria, and the amount of appropriate fertilizer to reduce pollution of total petroleum hydrocarbons (TPHs) in the soil. The pot experiment was performed in the form of a factorial design with a completely randomized design (CRD) with four replications. Plant treatments included three native or compatible plants of Medicago sativa, Agropyron trichophorum, and Atriplex canescens and bacterial treatments included Bacillus pumilus (B1), Pseudomonas putida (B2), and the combined use of these two bacteria with fertilizer recommendation based on soil testing. Also, control treatment (no plant culture, no bacterial inoculation, and no fertilization) was applied. The results showed that Medicago sativa, with a 55.16% reduction in soil TPHs had better performance than other plants. Inoculation of B1 bacterium in interaction with Medicago sativa and Agropyron trichophorum by decomposing 56.19% of soil TPHs was more successful than B2. However, Atriplex canescens was more successful than B1 in interacting with B2 bacteria and decomposing 54.64% of soil TPHs. With full fertilizer recommendation, Medicago sativa and Atriplex canescens plants were most effective, with a 68.56% reduction in soil TPHs. In soil treatment without plant cultivation, B2 bacterium had the best performance along with fertilizer recommendation. Bacteria improve phytoremediation efficiency by improving metabolic activities and developing the root system, and ultimately increasing plant biomass. The results showed a significant effect of interaction between bacteria and plant type on plant shoot dry weight at the level of α = 0.01.