بررسی اثر پلیمر سوپرجاذب، خاک برگ و خاک ارّه بر صفات رویشی و فیزیولوژی نهال‌های کهور پاکستانی (prosopis juliflora) در مناطق بیابانی (مطالعه موردی: منطقه مهران)

در حال حاضر کمبود آب و بیابان‌زایی از مشکلات جدی در بسیاری از نواحی دنیا محسوب شده که توسعه پوشش گیاهی و رشد محصولات کشاورزی را در معرض خطر جدی قرار داده است. ازاین‌رو مدیریت صحیح و بکارگیری روش‌های نوین به‌منظور افزایش بازدهی آبیاری و در نتیجه بهبود بهره‌برداری از منابع محدود آب، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر می‌باشد. یکی از این روش‌ها که اخیراً مورد توجه قرار گرفته، استفاده از افزودنی‌های مختلف مانند پلیمری و طبیعی است. هدف از این تحقیق بررسی اثر سوپرجاذب‌های طبیعی و مصنوعی بر عملکرد گونه کهور پاکستانی در شرایط اقلیمی و ادافیکی مناطق خشک استان ایلام به‌ویژه در دشت محسن‌آب شهرستان مهران است و موضوعی است که کمتر در این منطقه و به‌طورکلی در حوزه مناطق خشک و نیمه‌خشک به آن پرداخته شده است. در این راستا اثرهای افزودنی‌های طبیعی (خاک‌برگ و خاک‌ارّه) و سوپرجاذب مصنوعی (پلیمر نانوهورسان) بر نهال‌های کهور پاکستانی با مقایسه میانگین 13 شاخص رویشی و فیزیولوژی در قالب طرح بلوک کاملاً تصادفی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. نتایج این مطالعه نشان داد که اثر منابع تغییرات برون گروهی (تیمارها) بر کلیه صفات مورفولوژی و فیزیولوژی گونه مورد مطالعه به‌جز در صفات رویشی، ضریب پایداری و شاخص ویژه سطح برگ در سطح آماری پنج درصد معنی‌دار بوده است. بنابراین به‌عنوان یک نتیجه‌گیری کلی، می‌توان گفت که اکثریت شاخص‌های رویشی نهال‌های کهور پاکستانی در اثر استفاده از تیمارهای مورد بررسی بهبود یافته است، بنابراین اضافه کردن افزودنی‌های طبیعی و غیرطبیعی در این منطقه و مناطق مشابه توصیه می‌گردد.

The effect of superabsorbent polymer, humus and sawdust on vegetative traits and physiology of of Prosopis juliflora in desert area (Case Study: Mehran Region)

Nowadays, water scarcity and desertification are serious problems in many parts of the world, which puts the development of vegetation and the growth of agricultural products at serious risk. Therefore, proper management and application of new methods to increase irrigation efficiency and thus improve the utilization of limited water resources is an inevitable necessity. One of these methods that have been considered recently is the use of various additives such as polymer and natural. This study aimed to investigate the effect of natural and artificial superabsorbents on the performance of Prosopis Juliflora in climatic and edaphic conditions of arid areas of Ilam province, especially in Mohsenab plain of Mehran city, and it is an issue that is less addressed in this region and in general in the field of arid and semiarid regions. In this regard, the effects of natural additives (Humus and Sawdust) and artificial superabsorbent (Nanohursan polymer) on Prosopis juliflora have been compared by comparing the average of thirtheen vegetative and physiological indexes in a completely randomized block design. The results of this study showed that the effect of superabsorbents (treatments) on all morphological and physiological traits of the studied species except for vegetative traits, stability coefficient, and specific leaf area index was statistically significant at p < /em>< 0.05. Therefore, as a general conclusion, it can be said that the majority of growth characteristics of Prosopis juliflora have improved due to the use of the studied treatments, and therefore, the addition of natural and unnatural additives in this region and similar areas is recommended.