تاثیر اشکال مختلف اراضی بر توزیع پوشش گیاهی حوضه آبخیز غرب دریاچه ارومیه

محققین و گروه های هدف مطالعه کننده پوشش گیاهی به دنبال دانستن این سوال هستند که استقرار و پراکنش تیپ های پوشش گیاهی و جامعه های گیاهی یک حوضه آبخیز بر مبنای چه شاخص هایی زمینی صورت می گیرد وکدامیک از اشکال اراضی بهتر می تواند مرز و محدوده هر تیپ یا جامعه گیاهی را تعیین نماید؟ بر پایه دو سوال مطرح شده، حوضه آبخیز گردنه قوشچی در استان آذربایجان غربی و مشرف به دریاچه ارومیه به دلیل حفظ پوشش گیاهی بومی خود و قرق منطقه انتخاب و نقشه های پوشش گیاهی، ارزیابی اراضی، زمین شناسی، خاک شناسی، ژئومورفولوژی و واحدهای همگن بر مبنای روش های علمی و پایش میدانی با دقت و صحت کامل تهیه گردید. جهت تطبیق، توصیف و پیش بینی دقیق تیپ های پوشش گیاهی با اشکال مختلف اراضی از روش آماری رگرسیون لجستیک چندجمله ای استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که واحدهای همگن با مقدار کمّی 0.432 بیشترین تاثیر و ژئومورفولوژی، زمین شناسی و خاک شناسی با مقادیر کمّی 0.389، 0.351 و 0.156 در رتبه های بعدی میزان تطبیق قرار دارند. لذا شیب، جهت و ارتفاع (ویژگی های فیزیوگرافی حوضه آبخیز) نقش موثرتری در توزیع پوشش های گیاهی دارند و به عنوان بهترین روش جهت مرزبندی و انطباق مرزهای پوشش گیاهی قبل از پایش زمینی می تواند به عنوان نقشه پایه در مناطق نسبتاً کوهستانی و دارای پستی و بلندی مورد توجه قرار گیرد.

The impact of various landforms on vegetation cover distribution of the Lake Urmia western shore catchment

Researchers and target groups studying the vegetation are seeking to answer the question “what ground indicators determine the establishment and distribution of vegetation types and vegetation communities of a basin and which landforms can best determine the boundaries of each plant type or community?”. In this regard, the GardanehGhooshchi basin, overlooking the Urmia Lake in West Azarbaijan Province was selected. Vegetation cover map, land capability evaluation map, geology map, soil map, geomorphology map, and land units map, were precisely and accurately generated based on the technical methods and field surveys. The multinomial logistic regression method was used to compare, describe and accurately predict vegetation types with different landforms. The results showed that homogeneous units with a quantitative value of 0.432 had the highest impact, followed by geomorphology, geology, and soil with quantitative values of 0.389, 0.351 and 0.156, respectively, in the next rank. Therefore, slope, aspect, and elevation (physiographic characteristics of the basin) have a more effective role in the distribution of vegetation, which could be used before ground monitoring as a baseline map in mountainous areas.