>
Fa   |   Ar   |   En
   تحلیل سرمایه اجتماعی درون‌گروهی در راستای مدیریت مشارکتی مناطق خشک  
   
نویسنده قربانی مهدی ,موسوی هما ,اسماعیلی بهناز
منبع تحقيقات مرتع و بيابان ايران - 1397 - دوره : 25 - شماره : 2 - صفحه:378 -387
چکیده    سرمایه اجتماعی یکی از ارکان اصلی درمدیریت مشارکتی و توسعه پایدار محلی محسوب می‌گردد. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی سرمایه اجتماعی درون‌گروهی در دو بازه زمانی قبل و بعد از اجرای پروژه مشارکتی با عنوان پروژه بین‌المللی احیای اراضی جنگلی و تخریب یافته در مناطق خشک rfldl، در روستای ده‌رضا از توابع شهرستان ریگان استان کرمان می‌باشد. جامعه آماری در این مطالعه اعضای گروه‌های توسعه روستایی است که 133 نفر در غالب 9 گروه را شامل می‌شوند. در این تحقیق میزان روابط اعتماد و مشارکت در شبکه ذینفعان با استفاده از پرسشنامه‌های تحلیل شبکه‌ای و بر‌اساس مشاهده مستقیم و مصاحبه با کلیه ذینفعان و بر‌اساس سنجش شاخص‌های تحلیل شبکه‌ای مانند تراکم، تمرکز، دوسویگی، انتقال‌یافتگی و میانگین فاصله ژئودزیک در دو مرحله قبل و بعد از اجرای پروژه بین‌المللی احیای اراضی جنگلی و تخریب یافته مورد‌بررسی قرار گرفته‌اند. نتایج در این بررسی نشان می‌دهد که میزان اعتماد، مشارکت و به نوعی سرمایه اجتماعی در قبل از اجرای پروژه در حد متوسط بوده که پس از اجرای این پروژه میزان این مولفه‌ها افزایش یافته است. سرعت گردش و تبادل اعتمادو مشارکت بین افراد بعد از اجرای طرح نسبت به قبل از اجرای آن افزایش‌یافته و اجرای این پروژه، اتحاد و یگانگی بین افراد را نیز تقویت کرده است. در نهایت با توجه به نتایج به‌دست آمده می‌توان بیان کرد که به‌دنبال اجرای این پروژه میزان سرمایه اجتماعی درون‌گروهی شبکه افزایش یافته و در واقع می‌توان استدلال نمود که پس از اجرای پروژه، تحقق مدیریت مشارکتی در منطقه به شکل مطلوب صورت گرفته است.
کلیدواژه سرمایه اجتماعی، تحلیل شبکه، مدیریت مشارکتی، مناطق خشک، روستای ده‌رضا
آدرس دانشگاه تهران, دانشکده منابع طبیعی, گروه احیاء مناطق خشک و کوهستانی, ایران, دانشگاه تهران, دانشکده منابع طبیعی, گروه احیاء مناطق خشک و کوهستانی, ایران, دانشگاه تهران, دانشکده منابع طبیعی, گروه احیاء مناطق خشک و کوهستانی, ایران
 
   Analysis of bonding social capital towards comanagement of dry lands  
   
Authors Ghorbani Mehdi ,Mousavi Homa ,Esmaeli Behnaz
Abstract    Social capital is a prerequisite of comanagement and local sustainable development. Present study makes an attempt to evaluate bonding social capital pre and post RFLDL project implementation in DeheReza village in Reagan County of Kerman province. Statistical population of this study consists of rural development groups’ members totaling 133 persons in 9 groups. The level of trust and collaboration ties of the beneficiaries’ network were examined through network analysis questionnaires, direct observation, and an interview with all beneficiaries based on network indicators including density, reciprocity, transitivity, and average Geodesic distance both prior to and post RFLDL project implementation. It was found out that the level of trust, collaboration, and social capital was moderate pre project implementation but there was an increase in these components following project implementation. Trust and collaboration exchange speed as well enhanced following project implementation and solidarity and unity increased on the whole. Last but not least, it can be claimed that implementation of this project boosted bonding social capital and comanagement was established in the region.
Keywords
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved