بررسی اثرات تنش کم‌آبی در جمعیت‌های دو گونه ‏agropyron tauri‏ و ‏agropyron repens‏ با استفاده از شاخص‌های مقاومت به خشکی و رشد گیاه

در این تحقیق اثرات تنش کم‌آبی بر ‏خصوصیات رشد گیاهچه در دو گونه agropyrontauri‏ و agropyronrepens مورد بررسی قرار گرفتند. این آزمایش در گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس در سال 1389 انجام شد. تعداد 6 جمعیت از گونه agropyron repens و 4 جمعیت از گونه agropyron tauri از بانک ژن موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور انتخاب شدند و به صورت آزمایش فاکتوریل که در آن فاکتور a تعداد نمونه و فاکتورb تعداد سطوح خشکی بودند در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در 3 تکرار کشت شدند. سطوح خشکی 100، 75، 50 و 25 درصد ظرفیت ‏زراعی بود و صفات مورد اندازه‌گیری طول ریشه‌چه، طول ساقچه، نسبت ریشه‌چه به ساقه‌چه، طول گیاهچه، وزن‌تر ‌گیاهچه، وزن خشک‌گیاهچه و وزن خشک به تر گیاهچه ‏بودند. نتایج نشان داد که اختلاف بین تیمارهای خشکی، ژنوتیپ‌ها و اثرات متقابل ژنوتیپ در خشکی ‏در اکثر صفات فوق از لحاظ آماری معنی‌دار بود. شاخص‌های تحمل به خشکی شامل بهره‌وری متوسط، میانگین هندسی بهره‌وری، شاخص تحمل به تنش، شاخص حساسیت به تنش و شاخص تحمل محاسبه شدند. ژنوتیپ‌ (99) ‏‎a. tauri‏ ‏‏با منشاء دیزین در اکثر صفات مورد ‏آزمایش با اختصاص بالاترین شاخص‌ها بیشترین مقاومت را از خود نشان داد. با توجه به نتایج به دست آمده ژنوتیپ‌ (99)‏‎a.tauri‏ به عنوان بهترین و ژنوتیپ‌های (211) a.repens، (217) a.repens، (224) a.repens و (225)  a. repensدر مرتبه بعدی برای اصلاح و احیاء مراتع مناطق خشک کشور قابل توصیه اند.‏