بررسی دگرگونی پسرونده در سنگ‌های کالک-سیلیکات در هاله دگرگونی الوند

باتولیت الوند به سن ژوراسیک، با نفوذ در سنگ های آهکی سبب ایجاد دگرگونی مجاورتی شده است. هورنفلس های کالک- سیلیکات به همراه تنوع زیادی از هورنفلس های رسی و مافیک در اثر نفوذ توده الوند تشکیل‌شده‌اند. بر اساس درصد مدال کانی ها، سنگ های کالک- سیلیکات موجود در منطقه به گروه های مختلفی تقسیم شده اند. با توجه به مطالعات پتروگرافی، مشخص شد که سنگ های کالک- سیلیکات در منطقه همدان طی دو مرحله دگرگونی پیشرونده و پسرونده تشکیل‌شده‌اند، به‌طوری‌که در ابتدا دگرگونی پیشرونده و اوج دگرگونی رخ‌داده، که باعث ایجاد کانی های بی آب مانند پیروکسن، گارنت و وزوویانیت شده است. به دنبال آن، طی کاهش دما و حضور مقادیر قابل‌توجه سیال، دگرگونی پسرونده در دمایی پایین تر رخ‌داده است که در طی آن مجموعه ای از کانی های آبدار شامل ترمولیت- اکتینولیت، زوئیزیت، کلریت، اپیدوت و مقادیری از کانی های اکسیدی مانند هماتیت و گرافیت تشکیل‌شده است. کانی ترمولیت و اپیدوت در شرایط دگرگونی درجه پایین شکل‌گرفته‌اند. درنتیجه دگرگونی پسرونده کانی های ترمولیت، اپیدوت و زوئیزیت و سایر کانی های آبدار، جایگزین کانی های اوج دگرگونی شده اند. سنگ های حاصل این دگرگونی شامل انواع متفاوتی از کالک- سیلیکات ها مانند اپیدوت کالک- سیلیکات و اپیدوت، ترمولیت- اکتینولیت و زوئیزیت کالک- سیلیکات می باشد. دگرگونی پسرونده در منطقه سبب شده است تا در امتداد مرز دانه ها و در امتداد نقاط ضعف، مانند سطوح کلیواژ یا شکستگی ها (گارنت) دگرسانی ناقصی گسترش یابد. علاوه براین در سنگ های موجود در منطقه بافت هایی مانند سیمپلکتیت دیده می شود که با افت دما هماهنگ می باشد.