>
Fa   |   Ar   |   En
   بررسی زمین شیمی عناصر فرعی و کمیاب (نادر خاکی) در کانی سازی رگه ای فلزات پایه منطقه یارالوجه (شمال غرب اهر-آذربایجان شرقی)  
   
نویسنده جبارزاده زهره ,حسین زاده محمدرضا ,موید محسن ,فرامرزی رزگار
منبع زمين شناسي ايران - 1395 - دوره : 10 - شماره : 37 - صفحه:45 -61
چکیده    اندیس رگه ای یارالوجه در 40 کیلومتری شمال غرب اهر در استان آذربایجان شرقی واقع شده است. براساس نتایج حاصل از داده های زمین شیمیایی، ترکیب اولیه سنگ میزبان دگرسان شده در محدوده میکرودیوریت با سری ماگمایی کالک-آلکالن قرار گرفته و محیط زمین ساختی تشکیل آن، کمان آتشفشانی حاشیه فعال قاره ای است. کانه سازی به صورت پراکنده، داربستی و رگه-رگچه ای و حاوی کانی های کربناتی، کوارتز و سولفید در سنگ های نیمه آتشفشانی دگرسان شده در حد میکرودیوریت، است. پیریت، اسفالریت، گالن و کالکوپیریت مهم ترین کانی های سولفیدی منطقه هستند. مهم ترین دگرسانی-های مشاهده شده در منطقه، سریسیتی و کربناتی شدن بوده و کانی‌های کوارتز، سریسیت، ایلیت، آلبیت، کایولینیت، لوکوکسن و کربنات های تاخیری از مهم ترین کانی های شناسایی شده در زون های دگرسانی هستند. نمودارهای دو متغیره ba+sr در برابر ce+y+la و zr در برابر tio2 و همچنین مقادیر کمتر از یک برای tio2 نشان دهنده منشا درون زاد برای سیالات دگرسان کننده می باشد. نمودارهای عنکبوتی عناصر نادر خاکی به هنجار شده نسبت به کندریت و متوسط ترکیب پوسته قاره ای بالایی نشان دهنده تفریق lree از hree و تهی شدگی بیشتر lreeها نسبت به متوسط ترکیب پوسته قاره-ای بالایی می باشد. براساس شاخص‌های زمین شیمیایی مانند hf/sm، nb/la و th/la و غنی شدگی lree نسبت به hree، مهم ترین همبافت های یونی انتقال دهنده فلزات، هم بافت های cl- هستند. بررسی بی هنجاری های eu، ce و pr eu/eu*)، ce/ce* وpr/pr*) در رگه کانه دار و سنگ میزبان نشان دهنده ph نزدیک به خنثی برای سیالات مسیول دگرسانی و شرایط eh احیایی محیط تشکیل اندیس رگه ای یارالوجه می باشد.
کلیدواژه عناصر نادر خاکی ,زمین شیمی ,دگرسانی گرمابی ,بی هنجاری eu و ce ,یارالوجه
آدرس دانشگاه تبریز, کارشناس ارشد زمین شناسی اقتصادی، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز, ایران, دانشگاه تبریز, دانشیار گروه زمین شناسی، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز, ایران, دانشگاه تبریز, استاد گروه زمین شناسی، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز, ایران, دانشگاه ارومیه, دانشجوی دکتری گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved