مطالعه شیمی بلور و منطقه‌بندی کلینوپیروکسن‌های موجود در سنگ‌های آتشفشانی آلکالن شمال غرب مشگین‌شهر، ایران

منطقه مورد مطالعه بخشی از زون البرز غربی آذربایجان بوده و در شمال غرب شهرستان مشگین‌شهر واقع است. این منطقه شامل سنگ‌های آلکالن با ترکیب فنولیت تفریتی و تفریت فنولیتی به سن ایوسن بوده که با داشتن درشت بلورهایی همچون کلینوپیروکسن، آنالسیم، آلکالی‌فلدسپار و پلاژیوکلاز و با خمیره‌ای مشابه با همان ترکیب کانی‌شناسی مشخص می‌گردند. آنالیز نقطه‌ای بر روی مقاطع نازک صیقلی جهت بررسی شیمی کلینوپیروکسن‌ها، با بکارگیری یک دستگاه ریز‌پردازش الکترونی انجام گردید. بر‌پایه این نتایج مشخص شد که کلینوپیروکسن‌های موجود در سنگ‌های منطقه از نوع دیوپسید بوده و دارای عدد منیزیم نسبتاً بالا (90/0-66/0) ، al2o3 متغیر (39/3 تا 38/8 درصد)، tio2 کمتر از 02/2 و na2o، 36/0 تا 50/1 درصد و نسبت alvi/aliv کمتر از 3/0 می‌باشند و پیشنهاد می‌کنند که ماگما، تحت فشار نسبتاً کم متبلور شده است. همچنین مشخص می‌گردد بلورهای مذکور در فشار متوسط 5/5-0/4 کیلوبار و دمای 1080-1005 درجه سانتی‌گراد تبلور یافته‌اند. بررسی ژیوشیمیایی کلینوپیروکسن‌ها نشان می‌دهد که این بلورها ویژگی کلینوپیروکسن‌های سنگ‌های آلکالن مربوط با قوس‌های آتشفشانی را دارا هستند. از وجود منطقه‌بندی نوسانی عادی و معکوس در کلینوپیروکسن‌ها، چنین استنباط می‌گردد که فرایند تفریق و اختلاط از عوامل موثر بر تکامل سنگ‌های منطقه بوده‌اند. ?