ارزیابی فراوانی و تغییرات عناصر پلاتینیوم و پالادیوم در کانی‌های پیروکسن و کرومیت پیروکسنیت‌های منطقه نیریز

افیولیت نیریز واقع در استان فارس که در کرتاسه پایانی و در اثر بسته شدن اقیانوس نیوتتیس و برخورد صفحه عربستان با صفحه ایران زمین تشکیل شده است، دارای پتانسیل‌های فراوان معدنی بخصوص کرومیت می‌باشد. پیروکسنیت ‌‌‌یکی از واحدهای اصلی تشکیل دهنده‌ این افیولیت‌ بوده و تجزیه ریز‌کاوش الکترونی (emp) نشان می‌دهد کلینوپیروکسن (دیوپسید)، ارتوپیروکسن (انستاتیت) و الیوین (کریزولیت) غالبترین کانی‌های آن می‌باشند. فراوانی cr2o3، al2o3، fe2o3، mgo و tio2 در کرومیت‌های موجود در پیروکسنیت‌های نیریز تطابق خوبی با کرومیت‌های تیپ انبانی دارند و از ماگمایی با ترکیب بونینیتی دارای (100 cr/(cr+al)) cr# بالا و tio2 پایین منشا گرفته‌اند. نتایج داده‌های حاصل از تجزیه طیف‌سنج جر‌‌می- پلاسمای جفت‌شده القایی (icp-ms) به روش آماده‌سازی آذرمحک نشانگر غنی‌شدگی عناصر گروه پلاتین در توده افیولیتی نیریز نسبت به گوشته اولیه است. به‌علاوه تمرکز پلاتینیوم و پالادیوم در کرومیت‌های موجود در پیروکسنیت‌ها نسبت به کانی‌های پیروکسن بالاتر ‌‌می‌باشد. به‌طور کلی میزان این عناصر در پیروکسنیت‌های نیریز بسیار کمتر از حد اقتصادی (ppm 5) است.