بررسی کارایی روش نقشه بردار زاویه طیفی در پردازش های ابر طیفی جهت تفکیک آمیزه‌های رنگی – مطالعه موردی افیولیت های شرق طبس مسینا (شرق بیرجند)

مناطق نزدیک به زون برخورد، لیتولوژی متفاوتی نسبت به دیگر مناطق دارند. در چنین مناطقی به علت تنوع سنگی زیاد، برافراشتگی های شدید و درهم‌ریختگی واحدها، نقشه برداری نیازمند ابزارها و مطالعات گسترده و دقیقی است. ازجمله پیشرفته‌ترین ابزارها در این زمینه می‌توان به سنجنده‌های ابر طیفی اشاره کرد که با تصویربرداری صدها باند ظریف و پیوسته در طول‌موج‌های مریی و فروسرخ، امکان شناسایی بسیاری از عوارض سطح زمین باوجود مشابهت‌ها و پیچیدگی‌های طیفی را فراهم می‌آورند. در مطالعه حاضر به‌منظور نخستین بررسی کارایی داده‌های ابر طیفی سنجنده ‌هایپریون در تفکیک واحدهای سنگی مذکور در ایران، روش طیف مبنای نقشه‌بردار زاویه طیفی انتخاب و بر روی تصویر هایپریون منطقه طبس مسینا در شرق بیرجند اعمال گردید. بر اساس مطالعات میدانی- آزمایشگاهی متعدد صورت گرفته لیتولوژی منطقه موردمطالعه را می‌توان به 5 گروه کلی شامل مجموعه افیولیتی، واحدهای دگرگونی، واحدهای ولکانیکی الیگومیوسن تا پلیوکواترنری، واحدهای فلیشی و آهکی تفکیک کرد. واحدهای آذرین منطقه شامل مجموعه افیولیتی کرتاسه و مجموعه آتشفشانی جوان (الیگومیوسن و پلیوسن – کواترنری) می‌باشد. رخنمون‌های پراکنده‌ای از سنگ‌های دگرگونی در بخش‌هایی از مجموعه افیولیتی دیده می‌شود منتها بخش اعظم این سنگ‌ها در زون دگرگونی شرق افیولیت قرار دارند. به‌منظور محاسبه میزان صحت نتایج پردازش بر روی داده‌های ابر طیفی منطقه نقاطی به شکل پراکنده در واحدهای سنگی مذکور تحت نمونه‌برداری و مورد بررسی میدانی مکانمند قرار داده شدند. نمونه‌ها در مقطع میکروسکوپی و بعضاً توسط دستگاه الکترون میکروپروب تحت آنالیز قرارگرفته و بر این اساس نقاط معیار جهت محاسبه صحت نتایج پردازش به دست آمد. بنا بر محاسبات انجام شده ضریب صحت عامل روش نقشه‌بردار زاویه طیفی بر روی داده‌های ابر طیفی سنجنده‌هایپریون در بخشی از آمیزه‌های رنگی شرق ایران به طور متوسط به بیش از 64 درصد می‌رسد که نسبت قابل قبولی در تفکیک واحدهای پیچیده آمیزه‌ای به‌حساب می‌آید.