رخداد سلستیت در عضو تبخیری سازند آسماری، ارتفاعات گره چغا، صالح‎آباد مهران، ایلام

رخداد سلستیت در عضو تبخیری سازند آسماری در ارتفاعات گره چغا، صالح‎آباد مهران واقع در استان ایلام از طریق کار صحرایی، پتروگرافی مقاطع نازک سنگ، بررسی میان‎بارهای سیال، داده‎های پراش‎سنجی پرتوی ایکس و ژیوشیمی سنگ کل مورد بررسی قرار گرفت. سلستیت تنها در مقاطع نازک سنگ‎های خاکستری رنگ دانه ریز تا متوسط دانه آهکی، آهک دولومیتی و دولومیت حاوی بیتومین قابل مشاهده است. بررسی میکروسکوپی سلستیت نشان می‎دهد این کانی عمدتاً به شکل تجمعات دانه‎ای و دانه پراکنده در سنگ میزبان حضور دارد و به لحاظ فراوانی از 1 تا 15 درصد حجمی تغییر می‎کند. این کانی انواع مختلف بافت شامل بافت‎های جانشینی، پراکنده، دانه‎ای، پرکننده فضاهای خالی، رگه‎ای و سوزنی شعاعی را نشان می‎دهد. نتایج آنالیز فلورسانس پرتوی‎ایکس نشان می‎دهد سنگ‎های در بردارنده سلستیت، 65/1 تا 99/12 درصد وزنی sro، 73/31 تا 52/50 درصد وزنی cao، 27/0 تا 74/15 درصد وزنی mgo، 9/0 تا 07/10 درصد وزنی so3دارند. میانگین عناصر فرعی در نمونه‎های مورد مطالعه عبارتند از: 2/1 درصد وزنی sio2، 7/0 درصد وزنی al2o3، 2/0 درصد وزنی fe2o3 و 1/0 درصد وزنیna2o است. محاسبه کانی نورماتیو نشان می‎دهد محتوی سلستیت در نمونه‎های مورد مطالعه از 2 تا 23 درصد وزنی و با میانگین 8 درصد وزنی در تغییر است. محتوای استرونسیانیت، محصول دگرسانی سلستیت، تنها در دو نمونه مشاهده شد که به احتمال زیاد حاصل جانشینی سلستیت است. بر پایه مطالعات ریز‎دماسنجی بیشترین فراوانی همگن‎شدگی دمایی میان‎بارهای سیال اولیه در یک نمونه سلستیت بین 164 و 184 درجه سانتی‎گراد و بیشترین شوری محدود به مقادیر 5/8 تا 5/9 درصد وزنی کلرید سدیم می‎باشد. داده‎های پتروگرافی، کانی‎شناسی، میان‎بارهای سیال و ژیوشیمی اشاره بر این دارد که سلستیت در سنگ میزبان کربناته از نظر منشا دیاژنتیک و به احتمال در طی دولومیتی شدن و تغییر شکل آراگونیت به کلسیت و سپس دولومیت تشکیل شده است. در حالی‎که نوع رگه‎ای و رگچه‎ای بعد از دیاژنز سنگ‎های کربناته تشکیل شده است و احتمالاً منشا اپی‎ژنتیک دارد.