بررسی کوتاه‌شدگی و تغییرات هندسه ساختاری تاقدیس پازنان با استفاده از داده‌های لرزه‌نگاری بازتابی (فروبار دزفول، جنوب باختر ایران)

در این پژوهش با استفاده از نیم‌رخ‌های لرزه‌نگاری، درصد کوتاه‌شدگی و تغییرات هندسه ساختاری تاقدیس پازنان در فروبار دزفول (جنوب باختر ایران) مورد بررسی قرار گرفته است. این تاقدیس با روند شمال باختری – جنوب خاوری، در رخنمون سطحی دارای طول و عرض به ترتیب 60 کیلومتر و 4 تا 6 کیلومتر می‌باشد. بلندی هندیجان که در بخش شمال باختری تاقدیس پازنان قرار دارد، مهمترین ساختاری است که باعث دگرریختی متفاوت در طول تاقدیس و تغییر در هندسه آن شده است. به‌طور کلی در منطقه شمال باختری بلندی هندیجان، هندسه کلی شامل یک راندگی جلویی اصلی، به سطح رسیدن راندگی کم عمق و ضخامت کم سازند گچساران در منطقه لولا می‌باشد. در محدوده بلندی هندیجان، هندسه تاقدیس مشابه قسمت شمالی است، ولی ضخامت سازند گچساران در منطقه لولا بیشتر شده است. در بخش جنوب خاوری بلندی هندیجان و بخش عمده قسمت‌های مرکزی تاقدیس تا بخش‌های جنوب خاوری تاقدیس هندسه چین بسته‌تر شده است و در انتهای جنوب خاوری تاقدیس راندگی بالایی تشکیل نشده است. همچنین بیشترین درصد کوتاه‌شدگی در تاقدیس مربوط به بخش میانی آن است که حدود 11 درصد و ناشی از انحنا و خمش زیاد در محور چین می‌باشد و کمترین درصد کوتاه‌شدگی مربوط به بخش‌های جنوب خاوری تاقدیس است که حدود 4/8 تا 6/8 درصد می‌باشد و احتمالا به علت میل محور چین در این قسمت است.