بررسی تحولات ماگمایی در توده گرانیتی نصرند و دایک‌های همراه آن

توده گرانیتوییدی نصرند در جنوب شرق اردستان با ترکیب سنگ‎شناسی گرانیت و گرانودیوریت، پس از ایوسن در داخل سنگ‌های آتشفشانی ایوسن تزریق شده و با دایک‌های دلریتی دارای روند‌های شمال‏غربی- جنوب‌‏شرقی قطع شده است. سنگ‌های گرانیتی دارای بافت‌های دانه‏ای، پرتیتی، گرانوفیری و پویی‏کلیتیک می‏باشند. برخی پلاژیوکلازها بافت غربالی و زونینگ نشان می‏دهند و در برخی نمونه‏ها نیز شاهد حضور دو نسل مختلف پلاژیوکلاز می‏باشیم. وجود بافت‌های غیر‏تعادلی مشخص در سنگ‌های گرانیتی حاکی از آن است که علاوه بر فرایند تفریق بلوری، اختلاط ماگمایی نیز در شکل‌گیری و تحول آن‌ها نقش داشته است. از بررسی نحوه توزیع اندازه بلورها (csd) برای ارزیابی شرایط تبلور و فرایندهای ماگمایی موثر در تشکیل سنگ‌های منطقه استفاده شده است. در نمونه‏های گرانیتی و دایک‌ها، روند افزایشی اندازه بلورهای فلدسپار در نمودارهای نیمه لگاریتمی تغییرات اندازه در برابر چگالی جمعیتی کانی‌ها، نشان‏دهنده عملکرد تبلور و تفریق بلوری است و در عین حال وجود شکستگی و انحنا در نمودارهای نیمه لگاریتمی تغییرات چگالی تجمعی بلورهای پلاژیوکلاز و ارتوکلاز در برابر اندازه آن‌ها، موید عملکرد فرایند اختلاط ماگمایی در‏حین شکل‌گیری نمونه‌ها به‏خصوص گرانیت‌ها است. در ضمن روند تغییرات rb در برابر rb/sr و روند افزایشی nb در برابر nb/y در کنار سایر داده‌های ژیوشیمیایی، تایید کننده وقوع فرایند اختلاط ماگمایی در این سنگ‌ها است.