طرح بهینه هیدروگراف واحد با استفاده از الگوریتم های SA و ژنتیک و مقایسه نتایج آنها با یکدیگر (مطالعه موردی: حوضه آبریز کامه)

از مهم ترین قدم هایی که در تجزیه و تحلیل هیدرولوژی و تهیه هیدروگراف های طرح برداشته شده است، مفهوم هیدروگراف واحد است. از هیدروگراف واحد برای تعیین سیلاب در رگبارهای با تداوم و شدت های مختلف استفاده می شود. هدف از این تحقیق ارایه یک مدل بهینه تهیه هیدروگراف واحد با استفاده از الگوریتم sa، الگوریتم ژنتیک و مقایسه نتایج آن ها با یکدیگر می باشد. برای این منظور، از توابع توزیع احتمال لوگ نرمال، گاما و معکوس گاوس استفاده شده است. در این مدل، تابع هدف، حداقل کردن مجموع مربعات اختلاف بین هیدروگراف های رواناب سطحی مشاهده شده و پیش بینی شده در واحد سطح حوضه آبریز می باشد. هیدروگراف رواناب پیش بینی شده، با استفاده از مدل پیشنهادی با کمک توابع توزیع احتمال فوق تخمین زده می شود. با استفاده از الگوریتم های sa، ژنتیک و توابع توزیع احتمال، قیود در مدل بهینه سازی حذف شده و تعداد مجهولات با تعداد پارامترهای تابع توزیع برابر می شود. با توجه به این موارد، مدل پیشنهادی مدل ساده ای می باشد. نتایج نشان می دهد که توزیع های لوگ نرمال و معکوس گاوس در محاسبه دبی اوج رواناب عملکرد مناسبی دارند و همچنین مقایسه نتایج بدست آمده از الگوریتم sa و الگوریتم ژنتیک نشان می دهد که الگوریتم sa در محاسبه جواب بهینه، عملکرد بهتری داشته و سریع تر به جواب بهینه می رسد. بنابراین می توان از این روش برای تخمین سریع و تقریبی هیدروگراف واحد استفاده و هیدروگراف رواناب را شبیه سازی نمود.