مطالعه ریزساختارها در کمپلکس گرانیتوییدی بروجرد (غرب ایران)

کمپلکس گرانیتوییدی بروجرد یکی از کمپلکس های نفوذی بزرگ در پهنه ساختاری سنندج- سیرجان است. واحد سنگ‌شناسی غالب این کمپلکس، گرانودیوریتی است و استوک های کوچک کوارتزدیوریتی و مونزوگرانیتی نیز آن را همراهی می نمایند. بررسی ریزساختارهای این سنگ های نفوذی، چهار نوع ریزساختار را در آن ها نشان داد؛ 1) ریزساختار ماگمایی که عمدتاً در جنوب غرب کمپلکس و در بخشی معروف به گرانیت ‌گوشه دیده ‌می‌شود، 2) ریزساختار‌ حالت جامد دما بالا که بیشتر در شرق و جنوب‌ شرق تا مرکز کمپلکس گسترش دارد، 3) ریزساختار حالت جامد دما پایین که در مرکز، غرب و جنوب‌غرب کمپلکس توسعه یافته و 4) ریز ساختارهای ساب میلونیتی تا میلونیتی که از مرکز به سمت شمال کمپلکس گسترش دارند. تمرکز شدت دگرشکلی ها در شمال و غرب کمپلکس را می توان به وجود پهنه های برشی و گسل‌های موجود در این مناطق نسبت داد. در حالی که ریزساختار‌ ماگمایی در گرانیت گوشه، نشان دهنده وارد نشدن تنش تکتونیکی موثر به این سنگ ها است که با سن بسیار جوان آن ها نیز هم خوانی دارد.