تحلیل و بررسی عوامل موثر بر ایجاد انحنای طولی در تاقدیس زیرسطحی بی بی حکیمه (فروافتادگی دزفول، جنوب باختری ایران)

حجم عمده ای از ذخایر هیدروکربنی ایران در نفت گیرهای تاقدیسی زاگرس، به ویژه در ناحیه فروافتاده دزفول واقع شده است. اگرچه روند کلی این ساختارها، شمال باختر- جنوب خاور، یعنی به موازات راندگی اصلی زاگرس است، اما بسیاری از آن ها در امتداد خود تغییر روندهایی را نشان می‌دهند و چین‎ها، سیمای زیگموییدال باز پیدا کرده اند. این انحنای محور، در تاقدیس های طویل تر بیشتر به چشم می خورد. افزایش میزان انحنای طولی تاقدیس، باعث افزایش تراکم شکستگی های کششی باز در کمان بیرونی این انحناها می شود. این شکستگی ها نقش عمده ای در افزایش میزان تولید و بهره دهی مخازن هیدروکربنی دارند. از این رو، در این پژوهش، به بررسی عوامل موثر بر انحنای طولی تاقدیس زیرسطحی بی بی حکیمه، واقع در ناحیه فروافتاده دزفول پرداخته شده است. بر این اساس، رشد و گسترش تاقدیس های مجزا و به هم آمیختن آن ها، نقش اصلی و اولیه را در ایجاد انحنای طولی تاقدیس بی بی حکیمه داشته است و هم زمان و یا بعد از آن، زون برشی حاصل از عمل کرد گسل های پی سنگی به همراه عمل کرد عوامل مکمل و کنترل کننده انحنای ناشی از فعالیت این گسل ها، در ایجاد انحنای طولی تاقدیس موثر بودهاند. تغییر روند و آهنگ لغزش متفاوت در راندگی بی بی-حکیمه و تاثیر تاقدیس های مجاور، از دیگر عوامل موثر در ایجاد این پدیده هستند. در این پژوهش همچنین، مدلی سه بعدی از پی سنگ ناحیه فروافتاده دزفول، با نگرشی ویژه بر نحوه عمل کرد گسل های پی سنگی موجود در محدوده میدان نفتی بی بی حکیمه ارایه شده است.