استفاده از حساسیت مغناطیسی نهشته‌های هولوسن در بررسی تغییرات سطح آب دریا در حاشیه جنوبی دریای خزر

بسیاری از مطالعات قبلی مربوط به تغییرات سطح آب دریای خزر، به نهشته های نزدیک ساحل این دریا محدود شده است که عمدتاً متاثر از فرایندهای خشکی، از جمله فعالیت‌های انسانی هستند. در این مقاله بررسی تغییرات سطح آب این حوضه بر اساس مشخصات رسوب‌شناسی 7 مغزه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ تهیه شده از بخش دور از ساحل مورد ارزیابی قرار گرفته تا تاثیر فرایندهای موثر از خشکی در بررسی تغییرات سطح آب دریا کمینه شود. در این مطالعه تکیه اساسی بر روی حساسیت مغناطیسی ، به عنوان پارامتری موثر در بررسی تغییرات سطح آب دریا در نهشته‌های دور از ساحل است. به منظور ارزیابی تغییرات حساسیت مغناطیسی در توالی‌های مورد مطالعه، میانگین حساسیت مغناطیسی در رسوبات دریایی مبنای ارزیابی قرار گرفته و مقدار حساسیت مغناطیسی محاسبه‌شده برای نمونه‌های مورد مطالعه با میانگین یاد شده مقایسه شده است. مقادیر مثبت به دست آمده، معرف متاثر شدن نمونه‌ها از مواد آواری و مقادیر منفی نمایانگر کاهش در مقدار مواد آواری حمل‌شده به محل رسوب‌گذاری است. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که حساسیت مغناطیسی دراین رسوبات، رابطه مستقیمی با میزان ورود مواد آواری حمل شده از خشکی دارد. به دلیل حمل بیشتر ذرات آواری حمل شده از خشکی به بخش‌های دور از ساحل در زمان‌های پایین‌افتادگی سطح آب دریا، بالا بودن مقدار حساسیت مغناطیسی در آنها به دوره‌های پایین افتادگی سطح آب دریا و پایین بودن مقدار حساسیت مغناطیسی به دوره‌های بالا‌آمدگی سطح آب دریا نسبت داده شده است.