سنگ زایی و تعیین سن ایزوتوپی( اورانیم- سرب) بر روی زیرکن از توده گرانیتوییدی کمپلکس دگرگونی زول، جنوب باختری قاین، خاور ایران

توده گرانیتوییدی مورد مطالعه در یک مجموعه دگرگونی منسوب به پروتروزوییک در جنوب روستای زول، شمال استان خراسان جنوبی، در خاور ایران، واقع شده است. سنگ های تشکیل دهنده این مجموعه شامل گرانیت، گنیس، میگماتیت، میکاشیست، گارنت شیست و به مقدار کمتر مرمر و کوارتزیت است. براساس مطالعات کانی شناسی، داده های مودال و ژیوشیمیایی، گرانیتویید زول از نوع گرانیت و گرانودیوریت است. این سنگ ها دارای بافت دانه ای، گرافیک و به ندرت پورفیروییدی هستند. این گرانیتویید دارای ترکیب کلسیمی قلیایی و پرآلومین است. الگوی عناصر جزیی بهنجار شده این سنگ‌ها نسبت به میانگین پوسته، حاکی از غنی-شدگی آنها از عناصر k، th،u است. این ویژگی‌ها با حضور بی هنجاری منفی یوروپیم در این سنگ ها می-تواند ذوب رسوبات پوسته‌ای در یک محیط زمین ساختی برخوردی تشکیل گرانیتویید نوع s را تایید کند. سن سنجی ایزوتوپی به روش زیرکن اورانیم _ سرب، حاکی از حضور دو نسل زیرکن ارثی و ماگمایی در این گرانیتویید است. سن زیرکن های ارثی 2 ± 4/168 میلیون سال و سن تبلور فاز گرانیتی 5/1 ± 1/110 میلیون سال (اواخر کرتاسه پیشین) به دست آمد.