بررسی هندسه و سازوکار چین خوردگی در تاقدیس سولابدر (جنوب غرب ایران)

محاسبه میزان کوتاه شدگی، زاویه بین یالی، شیب راندگی اصلی و درصد نازک شدگی پیش یال نسبت به پس یال در بخش های میانی و شمال غربی تاقدیس سولابدر، سبک چین خوردگی وابسته به انتشار گسل را در این بخش ها نشان می دهد. همچنین محاسبه این پارامتر های هندسی در بخش جنوب شرقی تاقدیس سولابدر، سبک چین خوردگی جدایشی گسل خورده را نشان می دهد. تغییر کلاس چین خوردگی از رده 1c به رده های 2 و 3 و همچنین تغییر سبک چین از چین های جدایشی به سبک انتشار گسلی، نشانه افزایش کوتاه شدگی، پیشرفت دگرشکلی و تکامل چین خوردگی از بخش جنوب شرقی که در مرحله ابتدایی سیستم گسلش راندگی است به بخش میانی و شمال غربی که در مراحل تکامل یافته سیستم گسلش راندگی هستند، می باشد. تفسیر مقاطع لرزه‌ای عمود بر تاقدیس سولابدر در بخش های مختلف نشان می دهد تاقدیس سولابدر به دلیل عملکرد گسل های راندگی در یال های شمالی و جنوبی به‌صورت گوه‌ای بالا برجسته نسبت به ساختارهای مجاور خود بالاتر قرار گرفته است. در تاقدیس سولابدر عملکرد و رفتار متحرک واحد های مارنی- شیلی سازند های پابده و گورپی، با توجه به ضخامت زیاد و رئولوژی شکل پذیر آن به‌عنوان افق جدایشی میانی، سبک های متفاوت چین خوردگی در بالا و پایین این واحد را ایجاد کرده است و همچنین باعث شده است که جابجایی در محور تاقدیس های فوقانی و ژرفی رخ دهد.