رابطه دیاژنز، شکستگی، توزیع تخلخل ماتریکس و تولید چاه‌ها در مخزن بنگستان اهواز

مخزن بنگستان میدان اهواز متشکل از سازندهای ایلام و سروک با ضخامت تقریبی 1000 متر در دوره کرتاسه بالایی در شرایط تکتونیکی و رسوبی متفاوت رسوب‌گذاری کرده است و متشکل از 4 زون مخزنی (c-e-g-i) می باشد، که توسط زون‌های متراکم و ناتروا (a, b, d, f, h) جدا شده اند. این مخزن تکراری از رخساره های رسوبی پشته های سدی بوده، که به سمت محیط لاگون (d-h-c3) تغییر رخساره می دهد، به استثنای جوان‌ترین سکانس که رفتاری عمیق شونده را نشان می دهد. رسوب‌گذاری در رخساره های پشته های سدی تغییرات فراوان رسوبی را در جهت عمودی و افقی در زون‌های i-g-e-f-c3 نشان می دهد، که اثر این تغییرات در گستره مخزن دیده می شود. همچنین اثرات گسل‌های قدیمی با روند تقریبا شمالی-جنوبی در گستره مخزن بنگستان باعث تغییر در جغرافیای قدیمی حوضه شده، که نقش موثری را در تغییرات دیاژنتیک، جایگاه رسوب‌گذاری و در نهایت عملکرد مخزن متعارف و شکسته شده دارد. تخلخل ماتریکس در زون های (i-g-e-c3) متاثر از فابریک می باشد. بنابراین رخساره های گرینستون و پکستون کیفیت مخزنی بهتری نسبت به وکستون و مادستون دارد. دیاژنز و آب‌های متئوریک بر سطوح رخنمون یافته در بالای هر سیکل تاثیر گذاشته است و بهترین کیفیت مخزنی در رخساره‌های گرینستون و پکستون که تاثیرات آب‌های متئوریک را تجربه کرده‌اند، وجود دارد. لذا رخنمون رخساره های مخزنی در بالای هر سیکل در مخزن بنگستان اهواز و تحت تاثیر قرار گرفتن آن توسط آب‌های متئوریک نقش اساسی در تولید از مخزن بازی‌ می کند. اما در زون c1 مخزن بنگستان اهواز که حاوی رخساره ای از جنس آهک گل‌سفیدی می باشد، پدیده غالب انحلال و دیاژنز متئوریکی است که باعث افزایش تخلخل و عدم افزایش تراوایی گردیده است. لذا رفتار دیاژنزی متفاوت در مقایسه با زون‌های دیگر مخزنی بنگستان اهواز دارد. از طرفی شکستگی ها از مرکز به سمت شرق مخزن بنگستان و عمدتا در زون‌های e-f-g توسعه‌یافته است. وجود شکستگی های باز توسط داده-های هرزروی، آنالیز ساختمانی-رسوبی و دینامیک مخزن تایید شده است. افزایش هرزروی گل حفاری در بعضی از نواحی زون‌های متراکم (d-f-h) می تواند شاهدی بر ارتباط عمودی دو مخزن و عدم وجود سد رسوبی در آن نواحی باشد.