اختلاط ماگمایی در گرانودیوریت ها و انکلاوهای مافیک ده بالا: شاهدی برای ماگماتیسم کالک آلکالن نوع i از دو منشا پوسته زیرین و گوشته لیتوسفریک

توده گرانودیوریتی ده بالا با روند شرقی - غربی در 45 کیلومتری جنوب غرب بویین‌زهرا، در استان قزوین برونزد دارد. این توده حاوی انکلاوهای میکروگرانولار مافیک متعدد با ترکیب دیوریت - کوارتزمونزودیوریت است. انکلاوها با اشکال گرد شده و بیضوی با اندازه های دو تا 20 سانتی متر در گرانودیوریت های میزبان پراکنده شده اند. انکلاوها عموماً تماس ناگهانی با گرانودیوریت های میزبان دارند و از مجموعه کانی های آذرین تشکیل شده اند. وجود شواهد بافتی نشان‌دهنده عدم تعادل از قبیل حضور پلاژیوکلازهایی با زونینگ ترکیبی و سطوح تحلیلی مکرر، سوزن های آپاتیت و کوارتزهای اوسلی در انکلاوها نشانه تغییرات شیمیایی و یا حرارتی مذاب در حین رشد بلور و شاهدی برای وقوع اختلاط ماگمایی هستند. انکلاو ها از lrees و liles غنی شده و از hfses تهی شده هستند. گرانودیوریت ها با محتوای 66.9-64.2= sio2، از نوع کالک آلکالن غنی از پتاسیم بوده و مشخصات سنگ های متا آلومین (1.1>a/cnk) را نشان می دهند. غنی شدگی از عناصر ناسازگار la, ce, rb, th, k وnd در کنار آنومالی منفیti, ba, eu, nb و p دلالت بر نقش پوسته زیرین در شکل گیری ماگمای سازنده گرانودیوریت ها دارد، اما محتوای نسبتاً بالای≠mg ( 0.43- 0.039) پیشنهاد می کند که گرانودیوریت های ده بالا از اختلاط ماگمای مافیک حاصل از گوشته با ماگمای فلسیک پوسته به وجود آمده باشند. انکلاوها با مقادیر نسبتاً پایین 58.2- 52.8=sio2، 0.92- 0.77=a/cnk، مقدار متوسط پتاسیم 3.8-1.4=k2o و مقدار نسبتاً بالای (0.46-0.4)≠mg مشخص می شوند. بر اساس ویژگی های ژئوشیمیایی و مقادیر 1.8-1.6=dy/yb، به نظر می رسد ماگمای سازنده انکلاوها از ذوب بخشی گوه گوشته در زون انتقالی اسپینل- گارنت حاصل شده و در تماس با ماگماهای فلسیک حاصل از ذوب پوسته، تا حدی متحول شده باشد.